Seweryn Kulesza

---

Życiorys

Syn Antoniego Franciszka, który był buchalterem w fabryce, oraz Marii z Grzywaczów, Seweryn Kulesza, rozpoczął swoją edukację w Gimnazjum Męskim im. Mikołaja Reja w Warszawie w 1919 roku. W wyniku trudnych warunków wojennych zmuszony był zdawać maturę w dwu etapach. Egzamin rozpoczął w warszawskim gimnazjum, a zakończył go przed Komisją Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1920 roku.

Od 9 grudnia 1918 roku związał swoje życie z Wojskami Polskimi, biorąc udział w wojnie polsko-ukraińskiej oraz wojnie polsko-bolszewickiej. Służył w 1 pułku Ułanów Krechowieckich, a jego dalsza kariera wojskowa obejmowała naukę w Szkole Podchorążych w Warszawie oraz w Szkole Jazdy zlokalizowanej w Brodach. Po 1921 roku jego służba przeniosła się do 10 pułku strzelców konnych, z którego dobrodziejstw korzystał przez kilka lat.

W 1929 roku ukończył profesjonalny kurs sportu konnego w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, gdzie przez lata 1931–1936 pełnił funkcję instruktora jazdy. Jego późniejsze obowiązki obejmowały dowództwo szwadronu zapasowego 7 pułku ułanów w Mińsku Mazowieckim. Został mianowany majorem z datą senioralną 19 marca 1939 roku, zajmując 26. lokatę w korpusie oficerów kawalerii.

Kulesza wyróżniał się jako jeden z czołowych jeźdźców w Polsce w latach 30. XX wieku. Jego talent doprowadził go do udziału w Igrzyskach Olimpijskich w 1936 roku, które miały miejsce w Berlinie, gdzie w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego zajął miejsce 21. indywidualnie, a drużynowo, wraz z Zdzisławem Kaweckim i Henrykiem Leliwą-Roycewiczem, zdobył srebrny medal olimpijski. Na igrzyskach dosiadał konia o imieniu „Tośka”.

W latach 1936 i 1937 Kulesza był mistrzem Polski w WKKW, a także w ujeżdżeniu w tym ostatnim roku. W 1936 roku zajął drugie miejsce w mistrzostwach, a w 1934 roku zdobył brązowy medal zarówno w ujeżdżeniu, jak i w WKKW.

W kampanii wrześniowej Kulesza pełnił rolę dowódcy 1 szwadronu 7 pułku Ułanów Lubelskich jako major. Po wzięciu do niewoli przez Niemców trafił do Oflagu VII A Murnau. Po wojnie dołączył do 2 Korpusu gen. Andersa. Po zakończeniu wojny osiedlił się na Zachodzie, gdzie zajmował się szkoleniem jeźdźców, w tym reprezentantów Irlandii i Belgii. Zmarł w 1983 roku w Los Angeles.

Awanse

W historii wojskowej Seweryna Kuleszy znajdziemy ważne etapy jego kariery, które odzwierciedlają jego awanse na przestrzeni lat. Poniżej przedstawiamy chronologię jego stopni wojskowych:

• 1920 – podchorąży,
• 1921 – podporucznik,
• 1923 – porucznik,
• 1933 – rotmistrz.

Ordery i odznaczenia

Wśród wielu wyróżnień, jakie otrzymał Seweryn Kulesza, na szczególną uwagę zasługują następujące medale oraz odznaczenia:

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari,
• Srebrny Krzyż Zasługi – przyznany 19 marca 1937 roku „za zasługi na polu rozwoju sportu konnego w wojsku”,
• Krzyż Kawalerski szwedzkiego Orderu Miecza I Klasy – nadany w 1937 roku.

---

Oceń: Seweryn Kulesza

---