Jan Borowski (pilot)

---

Życiorys

Jan Borowski, był synem Adama i Aleksandry z rodziny Karasińskich. Zgodnie z dokumentami, 3 stycznia 1934 roku złożył przysięgę w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, reprezentując IX promocję. W dniu 15 października 1936 roku uzyskał stopień podporucznika, zajmując 1. lokatę w korpusie oficerów lotnictwa, w grupie liniowej. Po zakończeniu szkolenia, został przydzielony do 1 pułku lotniczego stacjonującego w Warszawie, a następnie do 113 eskadry myśliwskiej.

W połowie 1938 roku, Borowski objął stanowisko zastępcy dowódcy eskadry, gdzie współpracował z porucznikiem pilotem Wieńczysławem Barańskim. Gdy nastał dramatyczny czas 1 września, o godzinie siódmej rano 113 eskadra została postawiona w stan gotowości w celu ochrony Warszawy przed niemieckimi bombowcami. Tego samego dnia, po południu, Jan Borowski oraz jego towarzysz Jerzy Radomski zestrzelili nad lasem Kabackim dwa niemieckie Messerschmitty Bf 109. Istnieją różnorodne doniesienia, że jednym z zestrzelonych był as Luftwaffe, a także weteran Legionu Condor, Oberstleutnant Henschke, który poniósł śmierć w wyniku kraksy, jednak współczesne źródła tego nie potwierdzają.

Po zakończeniu kampanii wrześniowej, Borowski zdołał przedostać się przez Rumunię do Francji. 1 listopada 1939 roku otrzymał awans na porucznika. Podczas swojego pobytu w bazie Lyon-Bron, brał udział w licznych alarmowych startach w ramach klucza Gr. Ch. III/6, lecz ani razu nie spotkał się z wrogiem. Po przeniesieniu na front włoski oraz po zakończeniu kampanii francuskiej, dotarł samolotem do Afryki, skąd kontynuował swoją podróż do Wielkiej Brytanii.

Następnie przydzielono mu numer służbowy P-0250, a po przeszkoleniu, 17 października 1940 roku trafił do dywizjonu 302. Niestety, jego pierwsza misja patrolowa 18 października zakończyła się dramatycznie — lądował we mgle, co skutkowało rozbiciem samolotu oraz jego tragiczną śmiercią. Niektóre źródła sugerują, że przyczyną katastrofy było zderzenie z linką balonu zaporowego w pobliżu Sunbury w Middlesex, w trudnych warunkach atmosferycznych. Po śmierci został pochowany na cmentarzu Northwood, a jego grób oznaczono numerem H 269.

Zwycięstwa powietrzne

Jan Borowski to postać, która znalazła swoje miejsce w historii awiacji wojskowej dzięki swoim znaczącym osiągnięciom. Na liście Bajana znajduje się na 191. pozycji, z uznanymi zestrzelonami wynoszącymi dokładnie 1 i 8/15 pewnymi zestrzeleniami.

• Me-109, który był pilotowany przez Oberstleutnanta Henschke, wcześniej pełniącego funkcję zastępcy dowódcy „legionu Condor”,
• 1/2 He-111 – incydent miał miejsce we wrześniu 1939 roku.

Ordery i odznaczenia

Jan Borowski, jako wybitny pilot, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego odwadze i poświęceniu. Wśród nich

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 12049 – otrzymany pośmiertnie,
• Medal Lotniczy.

---

Oceń: Jan Borowski (pilot)

---