Wacław Janaszek

---

Życiorys

Wacław Piotr Janaszek przyszedł na świat 1 grudnia 1903 roku w Radomiu, w rodzinie pochodzącej od Józefa oraz Genowefy z Kubickich. W latach 1920-1923 uczęszczał do Korpusu Kadetów Nr 2 w Modlinie. W trakcie wojny z bolszewikami, w okresie od lipca do października 1920, zgłosił się ochotniczo do służby w Wojsku Polskim. W październiku 1923 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Inżynierii w Warszawie. Dnia 1 października 1925 roku otrzymał awans na podporucznika i został wcielony do 5 pułku saperów, stacjonującego w Krakowie.

Po zakończeniu szkoły oficerskiej, 30 września 1926 roku, kontynuował służbę w 5 pułku saperów. W kwietniu 1928 roku przeniesiono go do batalionu szkolnego saperów w Modlinie, a w sierpniu 1930 roku do Centrum Wyszkolenia Saperów, również w Modlinie. 17 października 1930 roku zyskał tytuł członka Komisji Doświadczalnej Saperów. W latach 1936-1939 kształcił się w Wyższej Szkole Inżynierii w Warszawie. Do marca 1939 roku pełnił funkcję oficera odkomenderowanego z batalionu mostowego w Modlinie.

W czasie kampanii wrześniowej służył w Dowództwie Saperów Armii „Pomorze”. Po zakończeniu działań wojennych, w 1939 roku, dołączył do konspiracyjnej organizacji Służba Zwycięstwu Polski, a następnie objął stanowisko redaktora pisma „Żołnierz Polski”. Z kolei od 1942 roku pełnił rolę szefa sztabu Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej.

W dniach 1 sierpnia 1944 roku, podczas powstania warszawskiego, został szefem sztabu Zgrupowania „Radosław”. Od 8 sierpnia 1944 roku przez kilka dni pełnił obowiązki dowódcy Zgrupowania, zastępując rannego podpułkownika Jana Mazurkiewicza. Warto zwrócić uwagę, że dowodził tym zgrupowaniem w krytycznych momentach walk, w tym podczas obrony cmentarzy wolskich. Niestety, 25 sierpnia 1944 roku odniósł poważne rany w rejonie ul. Koźlej.

27 września 1944 roku został zamordowany przez Niemców w szpitalu powstańczym przy ul. Drewnianej 8 na warszawskim Powiślu. Po zakończeniu wojny, spoczął na Powązkach Wojskowych, gdzie znalazł miejsce wiecznego spoczynku obok majora Mieczysława Kurkowskiego, w kwaterach powstańczych (kwatera A24-6-11).

Awanse

W rankingu awansów Wacława Janaszka można zauważyć jego systematyczny rozwój kariery wojskowej na przestrzeni lat. Poniżej przedstawione są kluczowe daty oraz osiągnięcia w jego służbie.

• Podporucznik – 1 października 1925 z datą starszeństwa od 1 lipca 1925 i 1. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów,
• Porucznik – 15 lipca 1927 z datą starszeństwa od 1 lipca 1927 i 1. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów,
• Kapitan – 27 czerwca 1935 z datą starszeństwa od 1 stycznia 1935 i 32. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów (w marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 32. lokatę w korpusie oficerów saperów, grupa liniowa),
• Major – 5 maja 1941,
• Podpułkownik – nadany pośmiertnie.

Ordery i odznaczenia

W dorobku Wacława Janaszka znajdują się liczne odznaczenia i wyróżnienia, które podkreślają jego zasługi i odwagę. Oto lista medali i odznaczeń, które otrzymał:

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – przyznany pośmiertnie 2 października 1944 nr 13005,
• Krzyż Walecznych – przyznawany trzykrotnie,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

---

Oceń: Wacław Janaszek

---