Marian Janicki to postać, która pozostaje w pamięci jako kapitan piechoty w Polskich Siłach Zbrojnych. Urodził się 19 stycznia 1914 roku w Radomiu, gdzie spędził swoje dzieciństwo oraz młodość.
Jego życie zakończyło się tragicznie 12 maja 1944 roku, kiedy to zginął podczas jednej z kluczowych bitew na Monte Cassino. Wydarzenia te miały bezpośredni wpływ na bieg historii II wojny światowej oraz na losy Polski.
Życiorys
Marian Janicki, urodzony w Radomiu, był synem Ludwika oraz Julii z Barańskich. Po pomyślnym ukończeniu Korpus Kadetów nr 2 w Chełmnie, rozpoczął swoją wojskową karierę, zostając przyjętym do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, niedaleko Ostrowi Mazowieckiej. Z dniem 15 października 1936 roku, otrzymał stopień podporucznika, zajmując 250. lokatę w korpusie oficerów piechoty.
W marcu 1939 roku, Janicki pełnił służbę w 5 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie, gdzie zajmował stanowisko dowódcy plutonu. Po ukończeniu Kursu Dowódców Kompanii w Centrum Wyszkolenia Armii, znalazł się w 2 Korpusie Polskim pod dowództwem gen. Władysława Andersa, uczestnicząc w operacji „Honker” podczas Bitwy o Monte Cassino.
W ramach działań batalionu 14, którym dowodził mjr. Ludwik Ziobrowski, Janicki otrzymał zadanie utrzymania pozycji na wzgórzu 706. Wzgórze to zostało obsadzone przez dwie kompanie: 3. kompanię „Marian” pod jego dowództwem oraz 4. kompanię „Czesław”, dowodzoną przez por. Czesława Bednarczyka. W trakcie intensywnego ostrzału ze strony niemieckiej artylerii, członkowie batalionu 14 wspierali działania żołnierzy 13. i 15. batalionu.
Kpt. Janicki osobiście kierował ewakuacją rannych z przedpola, wykazując się niezwykłą odwagą i poświęceniem. Niestety, zginął podczas walk w nocy z 11 na 12 maja 1944 roku, na skutek trafienia pociskiem artyleryjskim. Jego ostatnim miejscem spoczynku jest Polski Cmentarz Wojenny na Monte Cassino, gdzie znajduje się w miejscu: 8-D-16.
Ordery i odznaczenia
Marian Janicki to postać, która zasłużyła się dla Polski w sposób niezwykły, a jego odznaczenia są tego dowodem.
- krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari nr 10049,
- krzyż pamiątkowy Monte Cassino nr 16138,
- gwiazda Italii (Wielka Brytania),
- medal wojny 1939–1945 (Wielka Brytania),
- medal obrony (Wielka Brytania).
Przypisy
- 14 Wileński Batalion Strzelców "Żbików" - krzyz.montecassino.eu [dostęp 28.01.2022 r.]
- Rybka i Stepan 2006, s. 553, został wymieniony dwukrotnie jako dowódca plutonu w 6. i w 9. kompanii strzeleckiej.
- Rybka i Stepan 2006, s. 103, 107, 553, 618.
- Rybka i Stepan 2003, s. 18.
- Łukomski Ł. G., Polak P. B., Suchcitz S. A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 424.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Wacław Zbrowski | Tadeusz Gaworski | Józef Marjański | Artur Ziętek | Józef Piotrowski (chorąży) | Sergiusz Papliński | Januariusz Cichowicz | Leonard Brzeziński-Dunin | Tadeusz Jarzyński | Marcin Andziak | Józef Szyszko | Wacław Janaszek | Jerzy Fryczyński | Jan Kulza | Teofil Pożyczka | Zenon Bosak-Pakowski | Jerzy Skrabek | Seweryn Kulesza | Stanisław Rewoliński | Stanisław Sadowski (pułkownik)Oceń: Marian Janicki (żołnierz)