Józef Piotrowski był człowiekiem, którego życie i czyny zasługują na szczególną uwagę. Urodził się 2 czerwca 1897 roku w Radomiu, a zmarł tragicznie 18 sierpnia 1920 roku podczas bitwy pod Żółtańcami. Był chorążym oraz kawalerzystą Wojska Polskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w służbę dla ojczyzny.
Jego doświadczenia wojenne obejmowały zarówno I wojnę światową, jak i konflikt polsko-bolszewicki. Wyróżnił się swoim męstwem i odwagą na polu bitwy, co zostało docenione poprzez nadanie mu kawalerii Orderu Virtuti Militari – najwyższego odznaczenia wojskowego w Polsce.
Życiorys
Józef Piotrowski przyszedł na świat 2 czerwca 1897 roku, w rodzinie Franciszka Ksawerego oraz Lucyny z Chelińskich. Jego życie zawodowe rozpoczęło się w okresie studiów, kiedy to został powołany do armii rosyjskiej. W następstwie tego trafił do Szkoły Oficerskiej Artylerii w Petersburgu, gdzie kształcił się w ramach Armii Imperium Rosyjskiego. Od roku 1917, Piotrowski służył w I Korpusie Polskim stacjonującym w Bobrujsku.
Po rozwiązaniu Korpusów, na mocy decyzji wrócił do Polski, decydując się na zapisy na Politechnikę Warszawską. Nieco później, w listopadzie 1918 roku, dołączył do 1 pułku szwoleżerów. Jego droga wojskowa kontynuowała się w szkole podchorążych kawalerii w Warszawie, a po jej pomyślnym ukończeniu, Piotrowski uzyskał stopień chorążego, co zaowocowało przydziałem do 14 pułku ułanów jazłowieckich.
Tragiczny zwrot wydarzeń miał miejsce podczas bitwy pod Żółtańcami 18 sierpnia 1920 roku. Wówczas to, kawaleria polska, pod naporem liczniejszych sił nieprzyjaciela, zaczęła ustępować. W tym kluczowym momencie, do szarży skierowany został 14 pułk ułanów. Józef Piotrowski, jako dowódca plutonu, rzucił się na czoło walki przeciwko bolszewikom, powodując chaos w ich szeregach.
Niestety, że został otoczony przez kozaków i odniósł ciężkie rany, jednakże walczył do ostatnich chwil, używając zarówno pistoletu, jak i szabli. W wyniku swojego bohaterskiego zachowania, po śmierci, został odznaczony Orderem Virtuti Militari oraz awansowany na stopień podporucznika.
Ordery i odznaczenia
Postać Józefa Piotrowskiego, znana z bohaterskich czynów, została odznaczona licznymi nagrodami za swoje zasługi. W jednym z najważniejszych wyróżnień otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3936, co miało miejsce po jego śmierci, świadcząc o uznaniu dokonań tego odważnego człowieka.
Oprócz tego, w uznaniu jego odwagi, Piotrowski został także odznaczony Krzyżem Walecznymi, co dodatkowo podkreśla jego niezwykłego ducha i poświęcenie dla ojczyzny.
Przypisy
- a b c d Polak (red.) 1991 r., s. 118.
- Czaykowski 1928 r., s. 40.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Sergiusz Papliński | Januariusz Cichowicz | Leonard Brzeziński-Dunin | Tadeusz Jarzyński | Marcin Andziak | Wanda Piekarska | Jerzy Sadurski | Zdzisław Skorża | Mieczysław Dukalski | Jan Pyrski | Artur Ziętek | Józef Marjański | Tadeusz Gaworski | Wacław Zbrowski | Marian Janicki (żołnierz) | Józef Szyszko | Wacław Janaszek | Jerzy Fryczyński | Jan Kulza | Teofil PożyczkaOceń: Józef Piotrowski (chorąży)