Marcin Andziak jest postacią historyczną, która odgrywała istotną rolę w Polsce w okresie międzywojennym. Urodził się 11 listopada 1897 roku w Radomiu, gdzie spędził swoje dzieciństwo i młodość. W późniejszych latach został podporucznikiem piechoty rezerwy Wojska Polskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w obronę ojczyzny.
W ramach swojej kariery zawodowej, Andziak pełnił również funkcję podkomisarza Policji Państwowej, co ukazuje jego znaczenie w strukturach porządkowych ówczesnego państwa. Niestety, jego życie tragicznie zakończyło się wiosną 1940 roku, kiedy to zginął w wyniku zbrodni katyńskiej, będącej jednym z najciemniejszych rozdziałów w historii Polski.
Życiorys
Marcin Andziak przyszedł na świat w rodzinie Kazimierza oraz Marii Szymczak. W 1918 roku podjął służbę w Dowództwie Głównym Wojskowej Straży Kolejowej, a także w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. Dwa lata później, w 1920 roku, brał udział w działaniach wojennych na froncie polsko-bolszewickim, gdzie był członkiem 5 pułku piechoty Legionów. Następnie jego zadania obejmowały ochronę wschodnich granic II Rzeczypospolitej. Posiadał przydział w rezerwie do 28 pułku piechoty.
W latach 20. i 30. XX wieku służył w Okręgu II Policji Państwowej z siedzibą w Łodzi. Ukończył również szkolenie w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu. Został awansowany do stopnia podporucznika, z datą starszeństwa przypadającą na 1 lipca 1925 roku, w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku figurował w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II, a jego przydział dotyczył Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IV. W tamtym okresie był częścią grupy oficerów pełniących służbę w Policji Państwowej.
W wyniku agresji ZSRR na Polskę, która miała miejsce 17 września 1939 roku, Marcin Andziak znalazł się w niewoli sowieckiej. Został osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku. Niestety, wiosną 1940 roku, stał się ofiarą zbrodni NKWD, zostając zamordowany w lesie katyńskim. Po jego śmierci został pochowany w miejscu, gdzie po 60 latach powstał Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu. Tam też odbyły się ekshumacje oraz różne prace archeologiczne. W trakcie jednej z ekshumacji przeprowadzonej w 1943 roku, odnaleziono jego dowód osobisty, oraz inne dokumenty, a jego zwłoki oznaczono numerem 87. Figuruje również na liście wywózkowej, która została sporządzona 2 kwietnia 1940 roku.
Marcin Andziak był żonaty z Bronisławą z domu Simon, a para doczekała się trzech córek: Krystyny, Blandyny oraz Bronisławy.
Upamiętnienie
W dniu 4 października 2007 roku Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji Władysław Stasiak przyznał tytuł pośmiertny komisarza Policji Państwowej.
Ten zaszczytny awans został ogłoszony 10 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas uroczystości zatytułowanej „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Następnego dnia, 5 października 2007 roku, minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, również przyznał tytuł pośmiertny na stopień porucznika.
Oficjalne ogłoszenie tego awansu miało miejsce 9 listopada 2007 roku, również w Warszawie, podczas tej samej ceremonii „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Odznaczenia
Marcin Andziak otrzymał szereg zaszczytnych odznaczeń za swoje zasługi i odwagę, które są świadectwem jego oddania w trudnych czasach. Wśród nich znajduje się:
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie przyznany 1 stycznia 1986,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921.
Przypisy
- Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 26.08.2024 r.]
- Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl [dostęp 28.08.2024 r.]
- Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008 [dostęp 17.09.2024 r.]
- Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 17.11.2024 r.]
- Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org [dostęp 17.11.2024 r.]
- Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org [dostęp 17.11.2024 r.]
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5.10.2007 r.
- Decyzja Nr 89 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4.10.2007 r.
- Orzeł Biały. Polska walcząca o wolność, pbc.uw.edu.pl, 09.10.1948 r. [dostęp 17.11.2024 r.]
- AuswärtigesA. Amt AuswärtigesA., „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 168 [dostęp 17.11.2024 r.]
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 51, 898.
- Księga Cmentarna Katynia 2000, s. 7.
- Księga Cmentarna Katynia 2000, s. LIII.
- a b c Tarczyński i in. 2000, s. 263.
- „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 15.09.2023 r.]
- 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [dostęp 27.06.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Wanda Piekarska | Jerzy Sadurski | Zdzisław Skorża | Mieczysław Dukalski | Jan Pyrski | Dawid Bojman | Stanisław Kozicki (powstaniec) | Władysław Skwarc | Eugeniusz Stasiecki | Wacław Kryński (wojskowy) | Tadeusz Jarzyński | Leonard Brzeziński-Dunin | Januariusz Cichowicz | Sergiusz Papliński | Józef Piotrowski (chorąży) | Artur Ziętek | Józef Marjański | Tadeusz Gaworski | Wacław Zbrowski | Marian Janicki (żołnierz)Oceń: Marcin Andziak