Stanisław Kozicki (powstaniec)

W trakcie okupacji hitlerowskiej, Stanisław Kozicki angażował się w działalność w polskim podziemiu zbrojnym. Jego odwaga i determinacja podczas powstania warszawskiego ujawniała się w bitwach, które toczył na Woli oraz Starym Mieście. Współuczestniczył w wielu kluczowych akcjach, w tym w zdobywaniu hitlerowskiego więzienia „Gęsiówki”. Niestety, poległ 22. dnia powstania na boisku „Polonii”, zlokalizowanym przy ul. Konwiktorskiej 6, podczas natarcia na Dworzec Gdański. To natarcie stanowiło próbę połączenia Starego Miasta z Żoliborzem, a w chwili jego śmierci miał jedynie 26 lat.

Postawa Kozickiego została doceniona poprzez liczne odznaczenia. Otrzymał Krzyż Walecznych, a pośmiertnie również Order Virtuti Militari, zgodnie z rozkazem dowódcy AK numer 400 z 31 sierpnia 1944 roku. Uzasadnienie nadania tego wyróżnienia brzmiało: „za odznaczenie się w walkach Grupy «Północ» na Starym Mieście.”

Stanisław Kozicki spoczywa w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek baonu „Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie, obok hm. ppor. Józefa Ptaszyńskiego, znanego pod pseudonimem „Gazela”, oraz ppor. Jerzego Wypycha, zwanego „Mnich”. Ich wspólne miejsce spoczynku przypomina o heroicznych zmaganiach, jakie miały miejsce podczas tragicznych wydarzeń Warszawy w 1944 roku.