Tadeusz Ulewicz

---

Życiorys

Tadeusz Ulewicz był wybitnym polskim filologiem, który na etapie edukacji rozpoczął swoją drogę akademicką w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości w 1935 roku. W latach 1935-1939 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim na kierunku filologia polska. W okresie II wojny światowej był zaangażowany w tajne nauczanie oraz pracę w Instytucie Niemieckiej Pracy na Wschodzie, gdzie jego zadania obejmowały przygotowywanie materiałów dotyczących polskich Żydów.

Po zakończeniu wojny, od roku 1945, rozpoczął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim jako asystent. W 1967 roku osiągnął tytuł profesora nauk humanistycznych, stając się kierownikiem Zakładu Literatury Staropolskiej i Oświeceniowej. Jego badania koncentrowały się na literaturze i kulturze staropolskiej, ze szczególnym uwzględnieniem średniowiecza oraz renesansu. Ulewicz zyskał uznanie jako znawca twórczości Jana Kochanowskiego, a także jako redaktor czasopism literackich, w tym Ruchu Literackiego oraz Archiwum Literackiego.

Był autorem wielu istotnych rozpraw naukowych, a jego zasługi zostały docenione poprzez nadanie mu tytułu doktora honoris causa przez uniwersytety w Mediolanie oraz w Łodzi. W kwietniu roku 2000 uhonorowano go nagrodą „Krakowska Książka Miesiąca” za publikację „Iter romano-italicum polonorum”, dotyczącą związku kulturowego Polski i Włoch.

Ulewicz był aktywnym członkiem Polskiej Akademii Umiejętności oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Na szczególną uwagę zasługuje jego przyjaźń z Karolem Wojtyłą, którą zawiązał podczas studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W trakcie swojej kariery Ulewicz otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, order Grande Ufficiale (1 Classe) Ordine Stella Della Solidarieta Italiana, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz Złoty Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Jego życie zakończyło się w spokoju, a jego doczesne szczątki spoczywają na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

---

Oceń: Tadeusz Ulewicz

---