Andrzej Zajtz

---

Życiorys

Andrzej Zajtz, po zakończeniu studiów matematycznych w 1955 roku na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, obronił rozprawę doktorską w 1961 roku. Jego promotorem był uznawany profesor Stanisław Gołąb. W roku 1962 zdobył prestiżową nagrodę Polskiego Towarzystwa Matematycznego, przyznawaną dla młodych matematyków.

W 1966 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie Jagiellońskim, natomiast tytuł profesora został mu nadany w roku 1980. W okresie od 1970 do 1990 roku pełnił rolę kierownika Zakładu Geometrii w Instytucie Matematyki UJ. W latach 1976–1979 zajmował stanowisko zastępcy dyrektora tegoż Instytutu.

Od roku 1990 był związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną, która później przekształciła się w Akademię Pedagogiczną, gdzie w 2000 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, wcześniej piastując stanowisko profesora nadzwyczajnego. Od 1994 roku kierował Zakładem Geometrii i Równań Różniczkowych w Instytucie Matematyki WSP.

Andrzej Zajtz był także aktywnym członkiem Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Matematycznego, a w latach 1976-1979 pełnił funkcję prezesa tej organizacji. W trakcie swojej kariery wypromował 12 doktorów, wśród których szczególnie warto wymienić Jan Luchtera, Jacka Gancarzewicza, Gintera Suchanka, Jacksona Bello, Barbarę Opozdę, Roberta Wolaka, Zdzisława Pogodę, Tomasza Rybickiego oraz Ibrahima Saada. Warto również podkreślić, że pod jego kierunkiem pracę doktorską realizował Krzysztof Deszyński oraz Jerzy Konderak.

Odznaczenia

Andrzej Zajtz posiada szereg wybitnych odznaczeń, które świadczą o jego znaczących osiągnięciach w różnych dziedzinach. Wśród najważniejszych wyróżnień, które otrzymał, znajdują się:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1981 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, uhonorowany w 1977 roku,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej, który otrzymał w 2001 roku.

---

Oceń: Andrzej Zajtz

---