Zbigniew Orzeł

---

Życiorys

Był synem Zygmunta oraz Stanisławy z domu Panek. Jego ojciec był pracownikiem Fabryki Broni i Polskich Kolei Państwowych. Zbigniew uzyskał wykształcenie w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie ukończył aplikację radcowską i sędziowską, a w 1979 roku złożył egzamin adwokacki.

W latach 1965–1966 związał swoją karierę z Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Radomiu. Później, w okresie 1966–1973, pracował w Szydłowieckich Zakładach Kamienia Budowlanego. Następnie, od 1973 do 1980 roku, pełnił funkcję radcy prawnego w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Odlewniczych w Radomiu oraz w Radomskiej Wytwórni Telefonów.

Od 1980 do 2019 roku prowadził swoją indywidualną kancelarię adwokacką, obsługując klientów zarówno w Grójcu, jak i w Radomiu. W latach 80. XX wieku aktywnie uczestniczył jako adwokat w procesach politycznych. W 1989 roku przystąpił do Komitetu Obywatelskiego Ziemi Radomskiej oraz Chrześcijańskiego Ruchu Obywatelskiego. Bardzo istotne były również jego działania jako przewodniczącego Miejskiej Komisji Wyborczej podczas pierwszych wyborów samorządowych po ustrojowej transformacji.

Pełnił również przez trzy kadencje funkcję członka Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym oraz Komisji Bezpieczeństwa, Ładu i Porządku Publicznego rady Miejskiej. Jego zaangażowanie w pracę środowiska prawniczego przejawiało się także w trzech kadencjach jako sekretarz i skarbnik Okręgowej Rady Adwokackiej w Radomiu. Był delegatem na Krajowe Zjazdy Adwokatury, a jako wykładowca akademicki związał się z Wyższą Szkołą Inżynierską w Radomiu.

Za swoje osiągnięcia otrzymał medal „Adwokatura Zasłużonym” oraz tytuł „Zasłużony dla Miasta Radomia”. W 2021 roku, pośmiertnie, został odznaczony Wielką Odznaką „Adwokatura Zasłużonym”.

Zmarł 26 czerwca 2019 roku i został pochowany na cmentarzu przy ul. Limanowskiego w Radomiu.

---

Oceń: Zbigniew Orzeł

---