Jan Fidler


Jan Fidler, który przyszedł na świat w sierpniu 1872 roku w Radomiu, jest postacią znaną w historii polskiego prawa. Jako adwokat specjalizował się w zakresie prawa cywilnego, co czyni go ważnym przedstawicielem tej dziedziny w Polsce. Zmarł w 1938 roku, pozostawiając po sobie znaczący ślad w środowisku prawniczym.

Życiorys

Jan Fidler, utalentowany prawnik i autorytet w dziedzinie prawa cywilnego, swoje pierwsze kroki w edukacji stawiał w Radomiu, gdzie ukończył gimnazjum w 1890 roku. Następnie podjął studia na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, w ramach których początkowo uczęszczał na Wydział Medyczny. Po upływie dwóch lat zdecydował się na zmianę kierunku, wybierając Wydział Prawny. Ukończenie studiów i uzyskanie dyplomu uniwersyteckiego miało miejsce w 1896 roku.

Po zakończeniu służby wojskowej, której część odbył w Łomży, Jan Fidler rozpoczął aplikację u znanego adwokata z Siedlec, Stanisława Seweryna Sunderlanda. Jego starsza praktyka adwokacka zaowocowała w 1901 roku, kiedy to został wpisany na listę adwokatów przysięgłych, co otworzyło przed nim nowe możliwości zawodowe.

Jako autor licznych artykułów dotyczących prawa cywilnego i procedury cywilnej, Fidler zyskał uznanie w środowisku prawniczym. W 1915 roku podjął się przetłumaczenia niemieckiej ustawy o postępowaniu cywilnym, a wspólnie z adwokatem Stanisławem Goldszteinem, przekładał także przepisy dotyczące adwokatury oraz opłat adwokackich. Ponadto, wraz ze Stanisławem Carem, opracował ważny komentarz do kodeksu postępowania cywilnego.

Fidler aktywnie angażował się również w działalność organów samorządu zawodowego, co podkreśla jego zaangażowanie i determinację w rozwijaniu polskiej adwokatury. Niestety, jego życie zakończyło się na początku 1938 roku, pozostawiając po sobie znaczący dorobek prawny i wpływ na rozwój praktyk adwokackich w Polsce.


Oceń: Jan Fidler

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:18