Franciszek Józef Kapeliński

---

Życiorys

Franciszek Józef Kapeliński był osobą o bogatym życiorysie, z wieloma istotnymi osiągnięciami. Urodził się jako syn działacza ludowego, Franciszka Kapelińskiego oraz Agaty z Czyżewskich. Jego naukowa kariera zaczęła się na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie podjął studia z zakresu prawa oraz językoznawstwa. W 1936 roku, po uzyskaniu dyplomu i tytułu magistra, osiedlił się w Warszawie.

Od około 1938 roku, Kapeliński był związany zawodowo z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. W tym okresie spędził czas na placówce, która znajdowała się w Rydze. II wojna światowa przyniosła znaczące zmiany w jego życiu; uczestniczył w zmaganiach w szeregach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, ostatecznie biorąc udział w bitwie o Narwik.

Po wojnie, Franciszek Kapeliński osiedlił się w Wielkiej Brytanii. Tam poświęcił się nauczaniu języka angielskiego polskim i węgierskim emigrantom. Działał również w Komitecie dla Sprawy Oświaty Polaków, który miał swoją siedzibę w Londynie. Decyzja o pozostaniu na emigracji była dla niego kluczowa po zakończeniu działań wojennych.

W początkach lat sześćdziesiątych XX wieku, Kapeliński opuścił Europę udając się do Kenii, realizując tam swoje możliwości jako „senior lecturer” oraz pełniąc funkcję p.o. kierownika katedry językoznawstwa na Ahmadu Bello University w Zarii. Był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.

Jego osiągnięcia akademickie pozostają znaczącą częścią dorobku naukowego, w tym liczne prace skoncentrowane na nauczaniu języka angielskiego. Kapeliński utrzymywał bliskie relacje z ojczyzną, przekazując rozmaite dokumenty i badania do polskich instytucji naukowych.

Publikacje

Franciszek Józef Kapeliński jest autorem kilku interesujących publikacji, które przyczyniają się do wzbogacenia wiedzy na temat historii Polski i tolerancji religijnej. W 1955 roku wydał pracę pod tytułem „Paulus Wladimiri (1369-1435) défenseur de la tolérance religieuse”, która analizuje postać Pawła z Włodzimierza jako obrońcę tolerancji religijnej w średniowieczu.

Kolejna jego publikacja, „S. Brzozowski, zapomniany historyk polski (1567-1637)”, wydana w 1957 roku, poświęcona jest mniej znanemu, ale znaczącemu polskiemu historykowi, który wniósł istotny wkład w rozwój polskiej historiografii.

---

Oceń: Franciszek Józef Kapeliński

---