Hipolit Duljasz

---

Życiorys

Hipolit Duljasz urodził się jako syn Antoniego i Józefy. W swoim życiu edukacyjnym zakończył naukę w Szkole Rzemieślniczo-Handlowej, uzyskując zawód ślusarza-mechanika. Jego życie zawodowe i osobiste nabrało innego kierunku, gdy w 1930 roku został skazany na cztery lata więzienia, a w 1937 na osiem lat, za swoje zaangażowanie w działalność komunistyczną. Po wybuchu II wojny światowej, w wrześniu 1939, udało mu się wydostać z więzienia, co skłoniło go do podróży do Łucka, gdzie władze objęła Armia Czerwona. Tam brał udział w organizowaniu władzy sowieckiej.

W styczniu 1940 roku, Duljasz przeniósł się do Lwowa, gdzie objął rolę racjonalizatora, a także przewodniczącego Komitetu Fabrycznego w Remontowej Bazie Samochodów i Czołgów. Po 22 czerwca 1941 roku, w wyniku ewakuacji, znalazł się w obwodzie czelabińskim, gdzie pracował w zakładach metalurgicznych. W wrześniu 1943 zdecydował się wstąpić do 2 Dywizji Piechoty im. Jana Henryka Dąbrowskiego, gdzie sprawował funkcję zastępcy dowódcy ds. polityczno-wychowawczych.

W lutym 1944 roku został przerzucony na tyły frontu, przyjmując zadanie zastępcy dowódcy ds. polityczno-wychowawczych w sowieckim oddziale partyzanckim, którym dowodził mjr Czesław Klima. W sierpniu 1944 roku przydzielono go do Resortu Bezpieczeństwa Publicznego, gdzie pełnił rolę kierownika Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, organizowanego na przyczółku sandomierskim, dedykowanego województwu kieleckiemu.

W 1956 roku ukończył Centralną Szkołę Partyjną. Jego kariera w służbach publicznych obejmowała wiele istotnych ról, w tym zastępcę dyrektora départementu w latach 1950–1951, a także kierownika Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Bydgoszczy oraz zastępcę kierownika WUBP w Katowicach w1945 roku. Zajmował również stanowisko zastępcy kierownika Grupy Operacyjnej MBP na Górnym Śląsku, a następnie kierownika WUBP w Kielcach, z siedzibą w Sandomierzu, od sierpnia 1944 do stycznia 1945.

Duljasz był członkiem KPP, PPR oraz PZPR, a od 1934 roku był aktywnym pracownikiem Egzekutywy Komitetu Okręgowego KPP w Radomiu, a później instruktorem okręgowym na Okręg KPP Łódź.

Na koniec swojego życia został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym na Wólce Węglowej (kwatera E-VII-2-1-18).

Ordery i odznaczenia

Hipolit Duljasz był odznaczany za swoje zasługi i poświęcenie w trudnych czasach. Oto jego nagrody:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 10 października 1945,
• Krzyż Walecznych, przyznany 17 września 1946.

---

Oceń: Hipolit Duljasz

---