Zofia Sekuła

Nauka i edukacja

Zofia Sekuła, z domu Gąsiorowska, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej edukacji i społeczności lokalnych. Urodziła się 5 lutego 1906 roku w Radomiu, w sercu Polski, a swoje życie zakończyła 24 sierpnia 2007 roku w Końskich, pozostawiając po sobie bogaty dorobek zawodowy oraz ślad w pamięci wielu ludzi.

Jako nauczycielka, Zofia Sekuła znana była ze swojego zaangażowania w rozwój młodzieży oraz szerzenie wiedzy. Jej praca edukacyjna była nie tylko obowiązkiem, lecz także pasją, co przyczyniało się do jej wyjątkowej reputacji wśród uczniów i współpracowników.

Oprócz działalności pedagogicznej, Zofia Sekuła angażowała się także w różne formy działalności społecznej, wnosząc znaczący wkład w życie swojej społeczności. Jej poświęcenie i determinacja w dążeniu do poprawy warunków życia ludzi wokół niej były godne podziwu.

Życiorys

Zofia Sekuła urodziła się w rodzinie, która od zawsze związana była z edukacją. Jej rodzicami byli Teodor oraz Marianna z Jankowskich. Posiadała solidne wykształcenie, które rozpoczęła w radomskim Seminarium Nauczycielskim, a następnie kontynuowała studia z zakresu bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po zakończeniu edukacji, Zofia rozpoczęła pracę jako nauczycielka w różnych miejscowościach, w tym w Kielcach oraz Sworzycach. Swoją karierę zawodową kontynuowała również w Dębie, gdzie krótko przed wybuchem II wojny światowej objęła stanowisko kierowniczki szkoły. Jako nauczycielka szczególną wagę przykładała do wychowania patriotycznego swoich uczniów, kładąc nacisk na znajomość historii Polski oraz kultury ludowej. Aktywnie organizowała również kursy sanitarne pod auspicjami Polskiego Czerwonego Krzyża.

Niezwykle zaangażowana w sprawy społeczności lokalnej, w 1969 roku postanowiła przekazać środki, które przez całe życie gromadziła, pogorzelcom, ofiarom tragicznego pożaru, który wydarzył się we wsi Dęba. Po przejściu na emeryturę w maju 1970 roku, stała się członkinią Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), gdzie aktywnie działała w Komisji Opieki nad Zabytkami oraz w Komisji Ochrony Przyrody w Oddziale PTTK w Końskich.

W ramach swojej działalności, Zofia Sekuła zajmowała się dokumentowaniem miejsc i wydarzeń historycznych związanych z II wojną światową. W 1985 roku złożyła symboliczny pierwszy datek na sztandar dla Oddziału PTTK w Końskich. Oprócz swojej działalności w PTTK, była również członkinią Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Za swoje osiągnięcia w pracy pedagogicznej oraz aktywność społeczną otrzymała wiele odznaczeń, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Partyzancki, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz wiele innych medali i odznak, takich jak „Za Zasługi dla Kielecczyzny”, „Za Tajne Nauczanie” przyznawaną przez Związek Nauczycielstwa Polskiego, a także złotą odznakę ZNP, „25 lat w PTTK” oraz honorową złotą odznakę „Turysta Ziemi Koneckiej”.

W życiu osobistym Zofia była żoną Stanisława Sekuły (ur. 2 stycznia 1903), który tragicznie zginął jako podporucznik Wojska Polskiego w Katyniu wiosną 1940 roku. Ich syn Przemysław (1931–1998), zawodowo technik ekonomista, także był aktywnym działaczem turystycznym, pełniąc funkcję prezesa Oddziału PTTK w Końskich w latach 1986–1996. Zofia Sekuła zmarła w wieku 101 lat, 24 sierpnia 2007 roku, w Końskich, gdzie została pochowana w rodzinnym grobie na lokalnym cmentarzu.

Oceń: Zofia Sekuła

★★★★★
Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:18