Henryk Drzazga

---

Życiorys

Henryk Drzazga przyszedł na świat jako najstarsze z pięciorga dzieci Romana Stanisława oraz Władysławy Drzazgi (z domu Frankowskiej). Jego rodzeństwo to siostra Zofia, urodzona w 1921 roku, brat Tadeusz z 1924 roku, brat Marian, który przyszedł na świat w 1927 roku oraz brat Jerzy, urodzony w 1929 roku.

Wczesne lata życia Henryka upłynęły w Moskwie, w dzielnicy Arbat, gdzie mieszkał z rodzicami. Ta przeprowadzka była związana z zatrudnieniem jego ojca, który przeniósł sprzęt z fabryki Kohna w Radomiu do stolicy Rosji. Po zakończeniu I wojny światowej rodzina wróciła do Polski. Po powrocie ojciec Henryka pracował jako ślusarz w Anonimowej Spółce Towarzystwa Przemysłu Metalurgicznego w Radomsku, znanej po wojnie jako „Komuna Paryska”. Matka, Władysława, skupiała się na wychowywaniu dzieci.

Henryk uczęszczał do siedmioletniej szkoły powszechnej oraz gimnazjum w Radomsku. Następnie, w 1934 roku, ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie im. Tadeusza Kościuszki w Częstochowie. Po uzyskaniu dyplomu przez rok pracował bez wynagrodzenia w Szkole Powszechnej w Radomsku (w roku szkolnym 1934/1935). W następnych latach uczył w Strzyżewicach koło Bełchatowa oraz w Bąkowej Górze i Rzejowicach. 7 czerwca 1939 roku ożenił się z Zofią Składzińską, także nauczycielką.

Tuż po wybuchu wojny Henryk został powołany do wojska, co wiązało się z jego udziałem w kampanii wrześniowej. Od 1 stycznia 1941 roku do 31 grudnia 1944 roku prowadził tajne nauczanie w Lgocie Małej, gdzie uczył przez 18 godzin tygodniowo. Po wojnie osiedlił się w Lgocie Małej z żoną, a także objął stanowisko kierownika tamtejszej szkoły, gdzie nauczał matematyki, fizyki i techniki.

W 1946 roku Henryk Drzazga zajął się opieką społeczną nad sierotami z gminy Konary, a w 1948 roku podjął starania o zelektryfikowanie Lgoty Małej oraz okolicznych osiedli. Już w tym samym roku udało się zainstalować pierwszą linię elektryczną.

W związku z trudnymi warunkami, w jakich mieściła się stara szkoła w Lgocie Małej, Henryk rozpoczął działania mające na celu budowę nowej placówki. Razem z nauczycielami oraz Komitetem Rodzicielskim organizowali imprezy dochodowe, aby zebrać fundusze na budowę. Aktywnie angażował społeczność lokalną w wydobycie gliny na cegły oraz w budowę pieców do ich wypalania. Z zysku ze sprzedaży cegieł finansowano prace budowlane. Dążył także do przekształcenia starej szkoły w mieszkania dla nauczycieli oraz przedszkole. Budowa nowego budynku szkoły ruszyła w 1958 roku, a jej uroczyste otwarcie miało miejsce 1 maja 1964 roku.

W uznaniu zasług za działalność społeczną oraz wkład w budowę Szkół Tysiąclecia, Henryk Drzazga w 1960 roku otrzymał dyplom od Prezydium Powiatowej Rady Krajowej. W 1963 roku rozpoczął naukę w dwuletnim Studium Nauczycielskim na wydziale zaocznym w Łowiczu, gdzie kształcił się w zakresie zajęć praktyczno-technicznych i wychowania plastycznego.

W wyniku osiągnięcia wieku emerytalnego, z dniem 31 sierpnia 1973 roku, Wydział Oświaty Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Radomsku zakończył z nim współpracę. Henryk Drzazga zmarł 18 stycznia 1982 roku, a jego miejsce spoczynku to Cmentarz Stary w Radomsku.

Odznaczenia

Henryk Drzazga został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami w swojej karierze, które świadczą o jego zasługach i wkładzie w rozwój Polski.

• 1955: Medal 10-lecia Polski Ludowej,
• 1964: Honorowa Odznaka Województwa Łódzkiego,
• 1965: Złoty Krzyż Zasługi,
• 1965: Brązowa Odznaka Odbudowy Warszawy,
• 1976: Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego,
• 1981: Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Odznaka Tysiąclecia.

---

Oceń: Henryk Drzazga

---