Krzysztof Zaremba (elektronik)

---

Życiorys

Urodził się jako syn Ryszarda. W 1976 roku zakończył naukę w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Następnie w 1981 roku zdobył tytuł magistra na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej, co otworzyło mu drogę do dalszej kariery akademickiej. Wkrótce po ukończeniu studiów, rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Radioelektroniki tej uczelni.

W 1990 roku uzyskał tytuł doktora, przedstawiając pracę pod tytułem „Detektor elektronów konwersji z podwójnym obszarem wyładowań do spektrometrii efektu Mossbauera”, będącą wynikiem jego współpracy z Zdzisławem Pawłowskim. Kolejnym krokiem w jego karierze było uzyskanie habilitacji w 2003 roku, na podstawie monografii dotyczącej „Wybranych radiacyjnych metod badania składu tkanek i płynów ustrojowych”. W 2012 roku otrzymał tytuł profesora.

W 2002 roku Krzysztof Zaremba objął stanowisko prezesa warszawskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej. Rok później został kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej i Medycznej Politechniki Warszawskiej, na którym to miejscu pracował do 2016 roku. Dodatkowo, pełnił funkcję dziekana Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych PW w kadencjach od 2012 do 2020 roku. 25 czerwca 2020 roku został wybrany rektorem uczelni na kadencję 2020–2024, a 21 marca 2024 roku uzyskał reelekcję na kolejną kadencję trwającą do 2028 roku.

W trakcie swojej kariery, Zaremba został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi w 1999 roku. W 2014 roku uhonorowano go Medalem Komisji Edukacji Narodowej, a w 2020 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Warto podkreślić, że był wielokrotnie wyróżniany przez rektora Politechniki Warszawskiej, a w 1988 roku otrzymał także uznanie od ministra Edukacji Narodowej.

Działalność naukowa

Początkowo Krzysztof Zaremba skoncentrował swoje wysiłki na zagadnieniach dotyczących elektroniki jądrowej, zwłaszcza w kontekście systemów pomiarowych wykorzystywanych w badaniach radiacyjnych oraz w konstrukcji detektorów promieniowania. W latach 1989–1990 miał zaszczyt odbyć stypendium w renomowanym ośrodku CERN w Genewie, stając się wówczas członkiem tej instytucji, z którą nawiązał długotrwałą współpracę.

W ramach tej współpracy Krzysztof Zaremba aktywnie uczestniczył w różnorodnych eksperymentach, co zaowocowało stworzeniem kilkudziesięciu publikacji naukowych. Projekty, w które był zaangażowany, koncentrowały się na budowie złożonych układów elektronicznych oraz detektorów, a także na rozwijaniu metod analizy danych eksperymentalnych.

W obszarze inżynierii biomedycznej jego badania dotyczyły zastosowania rentgenowskiej analizy fluorescencyjnej w medycynie, jak również technik służących do analizy stopnia mineralizacji tkanek kostnych. Z czasem zajął się również koherencyjną tomografią optyczną, badając ciśnienie śródgałkowe oraz stan siatkówki, a także optyczną tomografią dyfuzyjną, która ma zastosowanie w badaniach funkcji mózgu.

Doceniając różnorodność tematów, Krzysztof Zaremba brał również udział w pracach związanych z analizą danych w dziedzinach takich jak genomika oraz proteomika. Jest autorem i współautorem co najmniej 270 publikacji naukowych, które ukazały się w uznawanych czasopismach, takich jak „Physical Review Letters”, „Nuclear Instruments and Methods in Physics Research” oraz „Nuclear Physics”. Od roku 2007 pełni rolę członka komitetu redakcyjnego czasopisma „Polish Journal of Medical Physics and Engineering”.

---

Oceń: Krzysztof Zaremba (elektronik)

---