Elijjahu Ben Elisar

---

Życiorys

Elijjahu Ben Elisar, znany wcześniej jako Eli Gottlieb, przyszedł na świat 2 sierpnia 1932 roku w Radomiu. W dramatycznym okresie II wojny światowej, jako dziesięcioletni chłopiec, znalazł się w getcie, skąd udało mu się potajemnie uciec. W 1942 roku emigrował do Palestyny, która była wówczas pod brytyjskim mandatem. Niestety, jego rodzice oraz reszta rodziny ucierpiała w tragedii Holokaustu.

W młodości Eli zaangażował się w działania organizacji Lechi, która była radykalną grupą zbrojną, mającą na celu niepodległość Izraela. W 1950 roku postanowił opuścić Izrael, a swoje dalsze kształcenie kontynuował w Europie, studiując we Francji oraz Szwajcarii. Na Uniwersytecie Paryskim zdobył licencjat z nauk społecznych, a następnie uzyskał tytuł Master of Arts w zakresie prawa międzynarodowego. Dalszą edukację kontynuował na Uniwersytecie Genewskim, gdzie uzyskał stopień doktorski (PhD).

Podczas swoich studiów stał się agentem Mosadu, co umożliwiło mu kontrolowanie działań operacyjnych w krajach arabskich z Europy. Służbę wojskową w Siłach Obronnych Izraela zakończył w 1965 roku, przechodząc do polityki, gdzie stał się reprezentantem prawicowych partii Herutu, a później Likudu w Światowej Organizacji Syjonistycznej.

W wyniku wyborów parlamentarnych w 1977 roku, które były pierwszym sukcesem prawicy w historii Izraela, Ben Elisar został mianowany dyrektorem generalnym w Kancelarii Premiera Menachema Begina. Zyskał uznanie za swoje prowadzenie izraelskiego zespołu w trakcie negocjacji pokojowych z Egiptem w Camp David, które zakończyły się historycznym porozumieniem między Beginem a Sadatem.

Pełnił funkcję dyrektora do 1980 roku, a następnie, po zakończeniu Camp David oraz podpisaniu traktatu pokojowego, został pierwszym ambasadorem Izraela w Egipcie, co czyniło go również pierwszym izraelskim ambasadorem w jakimkolwiek kraju arabskim. W kolejnym roku zakończył swoją misję, a w 1981 roku po raz pierwszy uzyskał mandat poselski w izraelskim parlamencie z listy Likudu.

W Knesecie X kadencji pełnił funkcję przewodniczącego komisji spraw zagranicznych i obrony. Uzyskał reelekcję w 1984 roku, kontynuując pracę w tej samej komisji w Knesecie XI kadencji. Po trzech kadencjach, w wyborach w 1988 roku, ponownie zdobył mandat i zasiadał w komisji spraw zagranicznych oraz pełnił rolę przewodniczącego izraelsko-japońskiej grupy parlamentarnej.

W 1996 roku ponownie został wybrany posłem, jednak 1 września tego samego roku ustąpił ze stanowiska, przekazując swój mandat Re’uwenowi Riwlinowi. Powrócił do pracy dyplomatycznej, zastępując Itamara Rabinowicza na placówce w Waszyngtonie, gdzie pełnił funkcję ambasadora przez dwa lata. W 1998 roku zastąpił go Zalman Szowal, a Elijjahu Ben Elisar objął obowiązki ambasadora we Francji. Niestety, zmarł 12 sierpnia 2000 roku na placówce w Paryżu.

Ben Elisar był także autorem prac historycznych, które opublikowano w języku francuskim, takich jak „La Guerre Israelo-Arabe” oraz „La Diplomatie du Troisieme Reich et les Juifs”, a także książki „Sadat and his Legacy”.

---

Oceń: Elijjahu Ben Elisar

---