Piotr Wojciech Turzyński, urodzony 28 września 1964 roku w Radomiu, to polski duchowny rzymskokatolicki, który odgrywa istotną rolę w Kościele katolickim w Polsce.
Posiada on tytuł doktora habilitowanego nauk teologicznych, co świadczy o jego zaawansowanej wiedzy oraz znaczącym dorobku naukowym w dziedzinie teologii.
Od 2015 roku pełni funkcję biskupa pomocniczego w diecezji radomskiej, gdzie jego działania koncentrują się na wsparciu lokalnej społeczności oraz duszpasterstwie.
Życiorys
Piotr Turzyński urodził się 28 września 1964 roku w Radomiu. W pierwszych latach swojego kształcenia uczęszczał do IV Liceum Ogólnokształcącego im. Tytusa Chałubińskiego, gdzie w 1982 roku zdał egzamin maturalny. Już w czasach szkolnych odgrywał aktywną rolę jako animator Ruchu Światło-Życie, angażując się w życie duchowe młodzieży.
Po ukończeniu szkoły średniej, w latach 1982–1988, rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu. 28 maja 1988 roku w konkatedrze radomskiej otrzymał święcenia prezbiteratu z rąk biskupa Edwarda Materskiego. Przez następne lata był inkardynowany do diecezji sandomiersko-radomskiej.
Ukończone Magisterium z teologii zdobył na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a od 1989 do 1992 roku kształcił się w Instytucie Patrystycznym Augustinianum w Rzymie, gdzie uzyskał licencjat z teologii i nauk patrystycznych. Następnie, w latach 1992–1995, odbył dalsze studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, zdobywając w 1996 roku doktorat z nauk teologicznych na podstawie dysertacji zatytułowanej *Il Cantico nuovo nella teologia di sant’Agostino. Specialmente nelle Enarrationes in Psalmos*.
W 2014 roku, na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, uzyskał habilitację po przedłożeniu rozprawy dotyczącej *Piękno w teologii świętego Augustyna. Próba systematyzacji augustyńskiej estetyki teologicznej*.
Pełnił funkcję ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu w latach 1995–2006, gdzie w 2006 roku został wicerektorem seminarium. Prowadził wykłady z zakresu patrologii, wstępu do teologii oraz teologii duchowości, a także organizował klerycki teatr.
W roku 2000 rozpoczął pracę jako adiunkt na Wydziale Teologicznym w Radomiu, który później przekształcił się w Instytut Teologiczny, a przy Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie pełnił także rolę zastępcy dyrektora instytutu od 2006 do 2012 roku. Jego odpowiedzialności obejmowały sprawy studiów niestacjonarnych oraz Centrum Myśli Benedykta XVI.
W 2013 roku został adiunktem na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, specjalizując się w historii Kościoła i patrologii w katedrze patrologii greckiej i łacińskiej.
W latach 1988–1989 pełnił funkcję wikariusza w parafii Matki Odkupiciela w Ostrowcu Świętokrzyskim, gdzie prowadził młodzieżową grupę oazową oraz duszpasterstwo nauczycieli. Po reorganizacji diecezjalnych struktur w 1992 roku dołączył do prezbiterium diecezji radomskiej, pełniąc szereg ważnych ról w radzie kapłańskiej diecezji oraz w diecezjalnych radach dotyczących stałej formacji kapłanów i życia konsekrowanego.
W 2008 roku, podczas II synodu diecezjalnego, został przewodniczącym synodalnej komisji ds. kultury, mediów i nowej ewangelizacji. Organizował dni skupienia oraz rekolekcje dla kapłanów, sióstr zakonnych i kleryków, a także różnorodne misje oraz rekolekcje parafialne i młodzieżowe. Angażował się również w działalność Domowego Kościoła, przygotowując spotkania dla młodzieży z diecezji radomskiej, noszące nazwy Kuźnia Młodych, Apele Młodych oraz Diecezjalne Dni Młodzieży.
Był współzałożycielem stowarzyszenia „Młyńska. Verum, Bonum, Pulchrum”, organizującego Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej. Na antenie Radia AVE i Radia Plus Radom prowadził programy ewangelizacyjne. W 2003 roku otrzymał tytuł kanonika Kapituły Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej.
17 stycznia 2015 roku papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym diecezji radomskiej, ze stolicą tytularną Usula. 28 lutego 2015 roku w katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu odbyły się jego święcenia biskupie, które poświęcił arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, któremu towarzyszyli Wacław Depo, arcybiskup metropolita częstochowski, oraz Henryk Tomasik, biskup diecezjalny radomski. Przyjął jako dewizę biskupią słowa „Ecclesia Mater – Mater Ecclesiae” (Kościół Matka – Matka Kościoła) i objął w kurii diecezjalnej urząd wikariusza generalnego.
W 2015 roku, w ramach Konferencji Episkopatu Polski, został delegatem ds. Duszpasterstwa Nauczycieli, a w 2022 roku delegatem ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej. W kolejnych latach wchodził w skład różnych rad, tak jak Rada Stała w 2018 roku, Komisja Nauki Wiary w 2020 roku, Rada ds. Społecznych w 2021 roku, Komisja Duchowieństwa w 2023 roku oraz Komisja Wspólna Przedstawicieli Rządu RP i KEP w 2024 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Kazimierz Żuliński | Kacper Warcab | Paweł Kubicki | Wanda Malczewska | Marek Dziewiecki | Paweł Mąkosa | Paweł Kaleta (duchowny) | Marek Tatar | Adam Odzimek | Wojciech Ziółek | Jan Pajkert | Roman SzemrajOceń: Piotr Turzyński