Jan Wojciech Piekarski


Jan Wojciech Piekarski to wybitna postać w polskiej dyplomacji, która zapisała się w historii jako ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Belgii oraz Luksemburgu w latach 1998–2002.

Urodził się w 1941 roku w Radomiu, a jego kariera zawodowa obejmowała szereg istotnych stanowisk w dyplomacji. Piekarski zajmował się również ważnymi kwestiami międzynarodowymi jako ambasador w Izraelu w latach 2003–2006.

Wcześniej, w latach 1984–1989, pełnił funkcję ambasadora Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Pakistanie, gdzie miał istotny wpływ na kształtowanie relacji między tymi krajami. Ponadto, w 1983 roku był sekretarzem Komitetu Zakładowego PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, co także podkreśla jego znaczenie w polskiej polityce zagranicznej.

Życiorys

Jan Wojciech Piekarski, wykształcenie rozpoczął od IV Liceum Ogólnokształcącego im. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu, gdzie zdobył fundamenty swojej edukacji. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Studium Afrykanistycznym UW, co miało ogromny wpływ na jego przyszłą karierę. W 1984 roku uzyskał tytuł absolwenta Podyplomowego Studium Służby Zagranicznej w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych.

Po ukończeniu studiów przez pewien czas pracował w Towarzystwie „Polonia” oraz Centralnej Radzie Związków Zawodowych. Jego międzynarodowe doświadczenie zaczęło się w latach 1966–1967, kiedy to był członkiem Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Laosie.

W 1974 roku Piekarski rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie w drugiej połowie lat 70. pełnił rolę I sekretarza ambasady PRL w Iranie. W latach 1984–1989 sprawował funkcję ambasadora w Pakistanie, zdobywając cenne doświadczenie dyplomatyczne.

Warto także pamiętać, że w latach 1976–1989 Piekarski był zarejestrowanym tajnym współpracownikiem wywiadu wojskowego PRL, prowadzącym działalność pod pseudonimem „Saim”, co dodatkowo wzbogaciło jego karierę w świecie polityki i dyplomacji.

Po 1989 roku był kluczowym graczem w nawiązywaniu relacji z Izraelem, organizował transfer Żydów z ZSRR do Izraela oraz przygotowywał pierwszą wizytę Lecha Wałęsy w tym kraju. W latach 1991–1994 na prośbę władz USA kierował sekcją reprezentującą interesy amerykańskie w Iraku, co przyniosło mu Złoty Medal Departamentu Stanu.

Po powrocie do Polski, Jan Wojciech Piekarski przez kilka lat był na czołowej pozycji Protokołu Dyplomatycznego MSZ, a w 1998 roku objął stanowisko ambasadora RP w Belgii i Luksemburgu do 2002 roku. Potem krótko kierował Departamentem Azji i Pacyfiku w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Jego powiązania z edukacją są również znaczące – był wykładowcą w Krajowej Szkole Administracji Publicznej oraz Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, przekazując swoją wiedzę młodszym pokoleniom.

W latach 2003–2006 pełnił funkcję ambasadora RP w Izraelu. Dodatkowo jest autorem książki „Niezbędnik dyplomatyczny i protokolarny” oraz współautorem podręcznika „Protokół dyplomatyczny i dobre obyczaje” razem z C. Ikanowiczem, co pokazuje jego cierpliwość i pasję do edukacji w obszarze dyplomacji.

Wybrane odznaczenia

Jan Wojciech Piekarski jest osobą, która zdobyła liczne odznaczenia krajowe i międzynarodowe, co świadczy o jego zasługach i osiągnięciach. Jego działalność została doceniona przez różne instytucje oraz organizacje, zarówno w Polsce, jak i za granicą.

  • Złoty Krzyż Zasługi (1973),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1997),
  • Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego,
  • Złota Odznaka Zrzeszenia Studentów Polskich,
  • Złoty Medal Departamentu Stanu USA za wybitne zasługi (1994),
  • Komandor Legii Honorowej Republiki Francuskiej (1996),
  • Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Norwegia, 1996),
  • Krzyż Wielki z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1997),
  • Krzyż z Gwiazdą Orderu Feniksa Republiki Greckiej (1997),
  • Krzyż Wielki Oficerski Orderu Zasługi Republiki Portugalskiej (1997),
  • Kawaler Ukraińskiego Orderu Jarosława Mądrego (1997),
  • Krzyż Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Gedymina (1997),
  • Krzyż Wielki z Gwiazdą Belgijskiego Orderu Leopolda II (1999),
  • Krzyż Wielki z Gwiazdą Belgijskiego Orderu Leopolda I (2002),
  • Order Wschodzącego Słońca Cesarza Japonii (2002).

Przypisy

  1. Tildelinger av ordener og medaljer [online], kongehuset.no [dostęp 27.09.2024 r.]
  2. Apdovanotų asmenų duomenų bazė [online], Apdovanotų asmenų duomenų bazė | Lietuvos Respublikos Prezidentas [dostęp 22.10.2020 r.]
  3. Częsty komentator TVN24 agentem wojskowego wywiadu PRL. niezalezna.pl, 18.05.2016 r. [dostęp 02.02.2018 r.]
  4. Krzysztof Domagała: Jubileusz najstarszej szkoły w mieście. cozadzien.pl, 20.09.2015 r. [dostęp 18.05.2016 r.]
  5. a b Ambasador ad personam. fundacjachalubinszczakow.pl, 21.07.2015 r. [dostęp 18.05.2016 r.]
  6. Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, w: Pamięć i Sprawiedliwość, 27, 2016 r., s. 306.
  7. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH, 2009 r. ISBN 978-83-7378-465-9.
  8. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2011 r. ISBN 978-83-7611-846-8.
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23.10.1997 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1998 r. nr 6, poz. 97).
  10. Piekarski, Jan Wojciech [online], Katalog Biblioteki Narodowej [dostęp 18.05.2016 r.]

Oceń: Jan Wojciech Piekarski

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:13