Irena Sroczyńska

Polityka i administracja

Irena Sroczyńska, z domu Czyżewicz, to postać, która zapisała się na kartach polskiej historii. Urodziła się 5 września 1925 roku w Radomiu, a zmarła 19 lipca 2001 roku. W ciągu swojego życia, stała się nie tylko robotnicą, ale także aktywną działaczką związkową oraz politykiem.

W swojej karierze Irena Sroczyńska zasiadała w Sejmie PRL, reprezentując cztery kadencje, IV, V, VI, VII oraz VIII, co świadczy o jej dużym zaangażowaniu w życie polityczne i społeczne kraju. Jej wkład w działalność związkową oraz polityczną, pozostaje istotnym elementem analizy tamtego okresu w historii Polski.

Życiorys

Córka Stanisława i Józefy, Irena Sroczyńska, zdobyła wykształcenie wyższe ekonomiczne. W trakcie okupacji hitlerowskiej pracowała jako robotnica w Radomiu. Po zakończeniu wojny zaczęła karierę zawodową w fabryce odzieżowej, gdzie szybko awansowała, obejmując funkcję przewodniczącej rady zakładowej oraz przewodniczącej oddziału Związku Zawodowego Odzieżowców w Radomiu.

Później zaangażowała się w działalność Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego, gdzie zajmowała kolejno stanowiska sekretarza, wiceprzewodniczącej oraz przewodniczącej Zarządu Głównego.

Od 1968 roku pełniła funkcję sekretarza Centralnej Rady Związków Zawodowych. Po wojnie, od 1947 roku, była członkinią Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Ukończyła dwuletnią Szkołę Partyjną i przez lata aktywnie uczestniczyła w działalności partii, zostając członkinią Komitetu Łódzkiego PZPR oraz egzekutywy w latach 1965–1969. W 1968 roku została także członkinią Komitetu Centralnego PZPR oraz Centralnej Komisji Rewizyjnej KC PZPR w 1980 roku.

Irena Sroczyńska była posłanką na Sejm PRL IV kadencji, uzyskując mandat w okręgu Łódź-Bałuty. Pracowała w Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy. Uzyskiwała reelekcję w 1969, 1972, 1976 oraz 1980 roku, kandydowała z różnych okręgów, w tym Łódź-Bałuty, Polesie oraz Łódź-Śródmieście.

W V kadencji pracowała w Komisji Mandatowo-Regulaminowej i Komisji Pracy i Spraw Socjalnych, podczas gdy w kolejnych kadencjach, VI i VII, zasiadała w tej samej komisji. W VIII kadencji uczestniczyła w pracach Komisji Pracy i Spraw Socjalnych, a także Komisji Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej.

Pochowana jest nacmentarzu na Dołach w Łodzi.

Odznaczenia

Irena Sroczyńska była osobą o wielu osiągnięciach, odznaczoną licznymi wyróżnieniami za swoje zasługi. Wyróżnienia te stanowią ważny element jej biografii.

  • Order Sztandaru Pracy I klasy,
  • Order Sztandaru Pracy II klasy,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1954),
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej,
  • Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966).

Przypisy

  1. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22.07.1966 r., s. 1.
  2. M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387.
  3. M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1479.
  4. a b Wyszukiwarka grobów w Łodzi.

Oceń: Irena Sroczyńska

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:22