Dariusz Rosati

---

Życiorys

Młodość

Dariusz Rosati jest uznawany za osobę, której życiorys jest pełen niezwykłych zwrotów akcji. Jego ojciec, Włoch o imieniu Angelo, został uwięziony w obozie jenieckim. Po wojnie osiedlił się w Łodzi. Jego matka, Polka o imieniu Wanda, była zmuszona do pracy przymusowej w Niemczech. Rodzice Dariusza rozwiedli się wkrótce po jego narodzinach, a ojciec wyjechał do Francji. W momencie, gdy Dariusz miał zaledwie dziesięć lat, jego matka zrezygnowała z jego włoskiego obywatelstwa oraz spolszczyła imiona swojego syna.

Wykształcenie i praca naukowa

Rosati jest absolwentem XXII Liceum Ogólnokształcącego im. Jose Marti w Warszawie. Następnie ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. W trakcie swojej edukacji przez kilka lat studiował również matematykę na Uniwersytecie Warszawskim.

Uzyskując tytuł magistra nauk ekonomicznych w 1969 roku, rozpoczął swoją karierę zawodową jako asystent w SGPiS. W 1973 roku obronił pracę doktorską, a pięć lat później zdobył stopień doktora habilitowanego w naukach ekonomicznych. W 1990 roku otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. Jego obszary specjalizacji obejmują politykę makroekonomiczną, integrację europejską, a także finanse i handel międzynarodowy.

W latach 1970–1990 Rosati brał udział w wielu stażach naukowych, odwiedzając między innymi Francję, Wielką Brytanię, USA oraz Węgry. Często pełnił rolę eksperta dla organizacji międzynarodowych, takich jak UNIDO, Bank Światowy czy Komisja Europejska. W latach 1986–1987 pracował jako profesor wizytujący na Uniwersytecie w Princeton, a w 1985 roku zainicjował działania na rzecz Instytutu Gospodarki Światowej w SGPiS, w którym piastował stanowisko dyrektora.

Działalność polityczna i publiczna

W swej karierze politycznej Rosati był aktywnym członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej od 1962 do 1973 roku, a w latach 1964-1973 zasiadał jako wiceprzewodniczący Rady Uczelnianej ZSP SGPiS. Przez wiele lat był związany z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą, gdzie objął różnorodne stanowiska, w tym II sekretarza POP na Wydziale Handlu Zagranicznego SGPiS. W końcu ubiegał się o mandat senatora w 1989 roku, jednak jego starania nie przyniosły rezultatu.

Na przełomie lat 80. i 90. zasiadał w radzie nadzorczej FOZZ. W latach 1991–1995 pracował w Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w Genewie jako kierownik sekcji krajów Europy Środkowej i Wschodniej. Od 1995 do 1997 pełnił rolę ministra spraw zagranicznych, a od 1998 do 2004 był członkiem Rady Polityki Pieniężnej I kadencji. Od 2003 do 2005 roku pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie.

Rosati aktywnie uczestniczył w międzynarodowych organizacjach, takich jak Polskie Towarzystwo Ekonomiczne oraz European Economic Association. Przez wiele lat publikował prace naukowe oraz był członkiem grup doradczych, w tym grupy doradczej przewodniczącego Komisji Europejskiej. W wyborach europejskich w 2004 roku zdobył mandatu deputowanego, a w kolejnych latach z powodzeniem ubiegał się o reelekcję.

Na przestrzeni swojej kariery, Dariusz Rosati miał również styczność z tematami kontrowersyjnymi, a w 2007 roku ujawniono, że był zarejestrowany jako potencjalny tajny współpracownik. Pomimo trudnych okoliczności, jego oświadczenia lustracyjne nie były kwestionowane. W ostatnich latach Rosati witany był w Platformie Obywatelskiej, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu politycznym do 2021 roku, a w 2023 zdecydował się nie kandydować.

Życie prywatne

Dariusz Rosati jest mężem od 1971 roku i w tym czasie tworzył trwałą relację z uznaną projektantką mody, Teresą Rosati. Wspólnie wychowali dwoje dzieci, którymi są Marcin oraz Weronika.

Odznaczenia

W ciągu swojej działalności Dariusz Rosati został odznaczony licznymi nagrodami i wyróżnieniami, świadczącymi o jego znaczących osiągnięciach w obszarze polityki i bankowości. Wśród jego odznaczeń znajdują się:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1989 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi, który otrzymał w 1981 roku,
• Odznaka honorowa „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”, nadana w 2003 roku,
• Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej, odznaczenie przyznane w 1997 roku przez Włochy,
• Krzyż Wielki Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina, przyznany przez Litwę w 1997 roku.

---

Oceń: Dariusz Rosati

---