Kościół św. Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu

Budowla została zaprojektowana przez uznanych architektów, w tym Zbigniewa Koczonia (odpowiedzialnego za na główną), Pawła Wiśniewskiego oraz Władysława Gieradę, którzy stworzyli projekt naw bocznych oraz wieży. Powstanie kościoła miało miejsce w latach 1984–1993, a jego zrealizowanie było możliwe dzięki zaangażowaniu księży: Wiesława Ozdoby oraz Grzegorza Senderskiego.

Oficjalne poświęcenie nawy głównej miało miejsce w marcu 1989 roku pod przewodnictwem biskupa Edwarda Materskiego. Kamień węgielny, będący symbolem rozpoczęcia budowy, został wmurowany przez biskupa Mariana Zimałka 27 października 1991 roku. W trakcie tej ceremonii poświęcono również fundamenty naw bocznych. Biskup Edward Materski powrócił do świątyni 10 października 1993 roku, aby poświęcić boczne nawy, wieżę i dzwony. Ostateczne dedykowanie kościoła miało miejsce 1 października 2000 roku.

Architektura kościoła charakteryzuje się trójnawowym układem oraz solidną konstrukcją murowaną z czerwonej cegły. Budynek został otynkowany, a ściany boczne przyjmują formę łamaną, co dodaje mu unikalnego charakteru. Wnętrze kościoła zaczęto urządzać od 1994 roku, opierając się na teologiczno-liturgicznym pomyśle ks. Grzegorza Senderskiego oraz projektach Stanisława i Bożeny Gieradów.

Niestety, w lipcu 2014 roku kościół doznał poważnych zniszczeń w wyniku pożaru. Na szczęście, dzięki ogromnemu zaangażowaniu ks. Romana Majchrzyka oraz całej społeczności parafialnej, świątynia została gruntownie odremontowana jeszcze w tym samym roku, przywracając jej dawną świetność.