Iga Cembrzyńska

Kultura i sztuka

Iga Cembrzyńska, urodzona jako Maria Elżbieta Cembrzyńska w dniu 2 lipca 1939 roku w Radomiu, to niezwykle utalentowana postać w polskim świecie kreatywnym. Jest to osoba, która na przestrzeni lat zyskała uznanie jako aktorka, scenarzystka, reżyserka oraz piosenkarka.

W swojej karierze artystycznej Cembrzyńska zrealizowała wiele projektów filmowych i teatralnych, a także angażowała się w działalność kompozytorską. Jest właścicielką własnej firmy producenckiej o nazwie Iga-Film, co świadczy o jej wszechstronności i przedsiębiorczym duchu.

Co więcej, jej wokalne umiejętności zostały docenione w różnych kręgach, ponieważ śpiewa sopranem koloraturowym, co podkreśla jej wyjątkowy talent w dziedzinie muzyki.

Życiorys

Iga Cembrzyńska jest znaną postacią, urodzoną w Radomiu jako córka Ireny Sołtyk i Wacława Cembrzyńskiego. Jej ojcem chrzestnym został Stefan Sołtyk, a ma też młodszego brata Zbigniewa. Wczesne lata życia przypadły na trudny okres II wojny światowej, co wymusiło na rodzinie migrację do Brześciu i Rogowa. Po wojnie powrócili do Radomia, gdzie osiedlili się w kamienicy przy ul. Trawnej.

Już jako dziecko, Iga rozpoczęła naukę gry na fortepianie, a niedługo po tym zapisała się do szkoły muzycznej. W swoich młodzieńczych latach uczęszczała do liceum o profilu przyrodniczo-geograficznym, a naukę muzyczną kontynuowała w Katowicach, po czym wróciła do Radomia. Była studentką Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie spędziła jeden semestr. W 1962 roku ukończyła studia na PWST w Warszawie, a dykcję doskonaliła w Instytucie Głuchoniemych.

W czasie studiów, przyjęła nowe imię Iga, inspirowane Iga Mayr. Jej kariera artystyczna rozkwitła po pierwszym występie w klubie studenckim „Medyk”, co doofinansowania przyczyniło się do przełomu w jej życiu. Wkrótce podjęła współpracę z orkiestrą jazzową Eskulap; śpiewała pod pseudonimem Maria Skalska, aby uniknąć konfliktów z rektorem PWST, Janem Kreczmarem, który zakazywał studentom pracy zawodowej.

Jednak kariera rozwijała się dynamicznie, na czwartym roku studiów wystąpiła na zaproszenie Ludwika Sempolińskiego w programie „Profesor i jego uczniowie”, gdzie zaśpiewała utwór „Peruwianka”. To wystąpienie otworzyło przed nią drzwi do kolejnych projektów, w tym nagrań radiowych oraz roli Lukrecji w telewizyjnym przedstawieniu Spazmy modne. Iga brała również udział w licznych spektaklach dyplomowych, takich jak Czuła struna i Przy drzwiach zamkniętych.

Po ukończeniu studiów, zadebiutowała w Teatrze Telewizji, a następnie otrzymała angaż w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Podczas kadencji Adama Hanuszkiewicza, zagrała w popularnych produkcjach, takich jak Dla miłego grosza, Weselu i Kolumbach. Jej talent zauważono także na dużym ekranie; w 1964 roku zadebiutowała w filmie Rękopis znaleziony w Saragossie w reżyserii Wojciecha Hasa. Otrzymała także nagrodę w kategorii piosenki kabaretowej podczas 2. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.

W 1965 roku, współpracując z Bohdanem Łazuką, zdobyła drugą nagrodę na 3. KFPP za utwór „W siną dal”. Równocześnie zagrała w filmie Tadeusza Konwickiego Salto, a przez dwa miesiące występowała w paryskiej Olympii. Po powrocie do kraju, zaczęła występy w programach telewizyjnych, takich jak Divertimento op. 3 Szelesty jesienne autorstwa Jeremiego Przybory, i związała się z Teatrem Komedia w Warszawie.

W latach 1966–1977 była wielokrotnie nagradzana w plebiscycie wystawianym przez „Express Wieczorny”, gdzie zdobyła Srebrną Maskę jako najpopularniejsza aktorka. W 1967 roku zagrała w filmie Jerzego Zarzyckiego Komedia z pomyłek, a także dołączyła do Teatru Ateneum, gdzie debiutowała w sztuce Niemcy. Kolejne jej występy miały miejsce w znanym musicalu Apetyt na czereśnie, napisanym przez Agnieszkę Osiecką.

W 1970 roku zmieniła swój wizerunek, który zaprezentowała w barwnym filmie Hydrozagadka (1970), gdzie nie tylko grała, ale również była odpowiedzialna za realizację czołówki. W następnych latach z występami w filmach Andrzeja Kondratiuka, takich jak Skorpion i Jak to się robi, zyskała dodatkową popularność. Rok 1972 przyniósł jej debiut z występem w recitalu Cztery dialogi z sumieniem, co było docenione na festiwalu we Wrocławiu.

W 1979 roku Iga Cembrzyńska otrzymała Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”. Odeszła z Teatru Ateneum w 1980 roku, a w 1982 za rolę Baby w Gwiezdnym pyle zdobyła Złoty Ekran. W 1989 roku opublikowała album Szkoła tańców salonowych, a dekadę później płytę Mój intymny świat. W latach 90. prowadziła zajęcia wokalne w PWSFTviT w Łodzi.

W 1997 roku wystąpiła z recitalem Iga Cembrzyńska i jej uczniowie w Teatrze Syrena w Warszawie. Rok 2000 był dla niej przełomowy, kiedy zadebiutowała jako reżyserka filmem dokumentalnym Pamiętnik filmowy Igi C.. Jej w kolejnych latach zrealizowano szereg filmów, między innymi 48 godzin z życia kobiety o kick-bokserce Agnieszce Rylik oraz Ikar w spódnicy poświęcony Małgorzacie Margańskiej, mistrzyni świata w szybownictwie akrobatycznym. W 2006 roku wystąpiła na deskach Teatru Rampa w sztuce Klimakterium… i już.

Na rynku wydawniczym pojawiła się w 2016 roku książka „Mój intymny świat”, będąca wywiadem-rzeką, który przeprowadziła z nią Magdalena Adaszewska.

Życie prywatne

W latach 60. Iga Cembrzyńska związała się z filozofem Andrzejem Kasią, lecz ich małżeństwo zakończyło się rozwodem po dekadzie wspólnego życia. W 1971 roku zaczęła nowy rozdział swojego życia, wchodząc w związek z reżyserem Andrzejem Kondratiukiem. Wkrótce po tym, na początku lat 80., stanęli na ślubnym kobiercu. Para mieszkała w malowniczej wsi Gzowo. Iga jest bezdzietna, co również jest znaczącym elementem jej biografii.

Filmografia

Filmografia Igi Cembrzyńskiej, polskiej aktorki, prezentuje bogaty zbiór ról, które zrealizowała na srebrnym ekranie.

RokTytułRolaUwagi
1964Rękopis znaleziony w SaragossieEmina, księżniczka mauretańskafilm poetycki, reżyser: Wojciech Jerzy Has
1965Saltożona Kowalskiegofilm psychologiczny, reżyser: Tadeusz Konwicki
Podziemny frontWanda (odcinek: 3)serial telewizyjny, reżyserzy: Hubert Drapella, Seweryn Nowicki
1966Ściana Czarownicpiosenkarka Ewa Zarębskafilm obyczajowy, reżyser: Paweł Komorowski
1967Jowitaprostytutka „Lola Fiat 1100”film psychologiczny, reżyser: Janusz Morgenstern
Stawka większa niż życieBenita von Henningserial telewizyjny, reżyser: Andrzej Konic
Komedia z pomyłekLora Neumanwestern, reżyser: Jerzy Zarzycki
1968Otello z M-2Monika Chrupkowafilm komediowy, reżyser: Julian Dziedzina
1969Piąta ranomatka Jankafilm muzyczny, reżyser: Hanna Bielińska
1970Hydrozagadka2 role: prezenterka czołówki/kelnerkafilm komediowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
1971Motodramaspecjalna wysłanniczka bardzo dalekiego i bogatego koncernu „Kiwasake”film komediowy, reżyser: Andrzej Konic
1972Skorpion, Panna i ŁucznikMagdafilm psychologiczny, reżyser: Andrzej Kondratiuk
Dziewczyny do wzięciaona samafilm obyczajowy, reżyser: Janusz Kondratiuk
1973Jak to się robi2 role: pielęgniarka/piosenkarka-Mulatka w wizji filmufilm komediowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
1976Smuga cieniakontrabasistka w żeńskiej orkiestrzefilm psychologiczny, reżyser: Andrzej Wajda
1978Pełniażona Wojtkafilm dramatyczny, reżyser: Andrzej Kondratiuk
1979Słodkie oczyMarta Kowalowafilm komediowy, reżyser: Juliusz Janicki
1980Levins Muhlefrau Palmfilm historyczny, reżyser: Horst Seemann
1981Yokohamażona pisarzafilm dramatyczny, reżyser: Paweł Kuczyński
1982Hotel Polanów i jego gościebaronowa Antoinette Ziemlińskaserial telewizyjny, reżyser: Horst Seemann
Gwiezdny pyłStarafilm obyczajowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
Klakierpani Miodek, kasjerka w teatrzefilm dramatyczny, reżyser: Janusz Kondratiuk
1983Krzykmatka Mariannyfilm psychologiczny, reżyser: Barbara Sass
WidziadłoKseńka (głos)horror, reżyser: Marek Nowicki
1984EngagementKrychafilm psychologiczny, reżyser: Filip Bajon
1985Cztery pory rokuMaryniafilm obyczajowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
Siekierezadapijana kobieta na zabawiefilm psychologiczny, reżyser: Witold Leszczyński
Dziewczęta z NowolipekRaczyńska, matka Amelkifilm obyczajowy, reżyser: Barbara Sass
Rajska jabłońRaczyńska, matka Amelkifilm obyczajowy, reżyser: Barbara Sass
1986Big BangBaśkafilm sf, reżyser: Andrzej Kondratiuk
1987Porwanie w TiutiurlistanieDrumla (głos)film animowany, reżyser: Zdzisław Kudła
1988CrimenWiktoria Powidajowa (odcinki: 2-6)serial telewizyjny, reżyserzy: Jerzy Satanowski, Laco Adamik
1989PowrotyEleonorafilm psychologiczny, reżyser: Andrzej Mol
1990Mleczna drogawiedźmafilm psychologiczny, reżyser: Andrzej Kondratiuk
1991Ene… due… like… fake…ciocia Tamarafilm baśniowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
1992Pay offpacjentkafilm dramatyczny, reżyser: George Tirl
1993Panna z mokrą głowąciocia Ameliafilm młodzieżowy, reżyser: Kazimierz Tarnas
1994Panna z mokrą głowąciocia Ameliaserial młodzieżowy, reżyser: Kazimierz Tarnas
1995Wrzeciono czasuMaryniafilm obyczajowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
1997Słoneczny zegarMaryniafilm obyczajowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
2001Córa marnotrawna2 role: Aneta/duch babci Anety i Helutkifilm komediowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
2003Szycie na gorącoBożena Stolarczykserial telewizyjny, reżyser: Feridun Erol
2004Bar pod młynkiemgośćfilm komediowy, reżyser: Andrzej Kondratiuk
2005Na dobre i na złeNatasza Kłoniecka (odcinek: 242)serial telewizyjny, reżyser: Radosław Piwowarski

Piosenki

Oto niektóre z wyjątkowych utworów autorstwa Igi Cembrzyńskiej:

Oceń: Iga Cembrzyńska

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:17