Stare Miasto (Radom)

---

Opis

Opisując obszar Starego Miasta w Radomiu, można zauważyć, że obszar ten rozciąga się wzdłuż rzeki Mlecznej oraz graniczących działek. Teren ten jest ograniczony ulicą Okulickiego, placem Kotlarza (przy czym teren placu nie jest uwzględniony), a także ulicą Limanowskiego oraz rondem Kisielewskiego (bez terenu ronda). Granice dzielnicy wyznaczają również ulica Dębowa oraz inne obszary działek.

Stare Miasto ma różne sąsiedztwa: na północny zachód przylega do osiedla Kaptur, na zachodzie styka się z Miastem Kazimierzowskim oraz Śródmieściem. Z drugiej strony, na południu znajduje się Planty oraz Borki, a dodatkowo także Zamłynie na zachód.

W obrębie tej historycznej dzielnicy można dostrzec wiele interesujących miejsc, takich jak grodzisko Piotrówka oraz najstarszy w Radomiu kościół św. Wacława, które przyciągają turystów oraz miłośników historii.

Dojazd do Starego Miasta zapewniają miejskie linie komunikacyjne, w tym numery 1, 2, 5, 6, 8, 10, 11, 15, 16, 17 oraz 23, co umożliwia łatwe przemieszczanie się w tym obszarze.

Historia

Odkrycia archeologiczne na Starym Mieście w Radomiu dostarczają fascynujących informacji o przeszłości tego miejsca. Warstwy kulturowe sięgające X wieku wskazują na długą historię osadnictwa. Znalezione pozostałości ceramiki datowane na XI–XIII wiek potwierdzają intensywną działalność ludzką w tym okresie. W trakcie badań naukowcy natrafili również na cmentarzysko, które należy do XI wieku i jest związane z grodem na Piotrówce, a grobowce były stosunkowo bogato wyposażone.

W ostatnich dekadach XII wieku doszło do istotnych zmian w strukturze przestrzennej Radomia. W XIII wieku oraz w pierwszej połowie XIV wieku, Stare Miasto stało się centrum osadnictwa, przechodząc transformację funkcjonalną w kierunku osady targowej, co przyczyniło się do rozwoju miejskiego organizmu.

Kościół św. Wacława jest jedynym zachowanym reliktem średniowiecznej zabudowy na Starym Mieście. Pomimo braku jednoznacznych dat budowy, podnoszone są hipotezy o jego pochodzeniu już z XI wieku, choć pozostają one niepotwierdzone. Przyjmuje się jednak, że część prezbiterialna powstała w XIII wieku, co czyni ją jedną z najstarszych części tej świątyni. Dodatkowo, w tym samym czasie rozpoczęto również pochówki na przykościelnym cmentarzu, który mógł mieć swoje początki jeszcze w XII wieku.

W ciągu kolejnych wieków, aż do 1797 roku, na tym cmentarzu dokonywano pochówków. W okresie przed końcem XIII wieku, Stary Radom uzyskał prawa średzkie, co stawiało go w szczególnej pozycji w hierarchii osadnictwa. W połowie XIV wieku, centrum osadnicze Radomia przeniosło się na obszar znany dzisiaj jako Miasto Kazimierzowskie, co spowodowało, że Stare Miasto straciło na znaczeniu, przekształcając się w osadę o charakterze rolniczym.

W czasie lokacji Nowego Radomia, kościół św. Wacława również uległ deprecjacji, zachowując jednak status kościoła parafialnego. W 1802 roku, zniszczony kościół został przekształcony w magazyn dla wojska austriackiego, co przyczyniło się do dalszej degradacji tego historycznego miejsca.

---

Oceń: Stare Miasto (Radom)

---