Marian Czachor


Marian Czachor, urodzony 8 grudnia 1924 roku w Radomiu, a zmarły 15 lutego 2018 roku, był znanym polskim piłkarzem. W swojej karierze sportowej miał zaszczyt występować jako jednokrotny reprezentant Polski, dostępując do gry w meczu z Rumunią w 1947 roku.

Jako zawodnik, Czachor przeważnie występował na pozycji lewoskrzydłowego, chociaż swoje pierwsze kroki w futbolu stawiał grając w obronie. Największą część swojej kariery spędził w jednym zespole, Radomiaku, gdzie w 1946 roku uczestniczył w 1/4 finału mistrzostw Polski. Ten etap kariery na zawsze pozostanie w pamięci lokalnych kibiców jako dowód jego umiejętności i zaangażowania w grę.

W 1958 roku, po zakończeniu kariery zawodniczej, Czachor postanowił poświęcić się pracy szkoleniowej, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami piłkarzy.

Kariera zawodnicza

Szkolne lata

Marian Czachor dorastał w rodzinie z bogatymi tradycjami sportowymi, w której miał trzech braci: Ryszarda, Jerzego i Aleksandra. Już w wieku 11 lat rozpoczął treningi biegu długodystansowego, a w wolnych chwilach grał w piłkę nożną z braćmi na lokalnych boiskach, takich jak te znajdujące się na terenie cegielni przy ul. Średniej oraz w okolicach Starego Miasta. Pasja do sportu była w nim silnie zakorzeniona, co z pewnością było wynikiem wpływu ojca, Aleksandra, wieloletniego działacza WKS Czarni, oraz najstarszego brata, Ryszarda, który również był piłkarzem tego klubu.

W czwartej klasie Marian miał już okazję grać w reprezentacyjnej drużynie Szkoły Powszechnej im. Tadeusza Kościuszki, gdzie wyróżniał się swoimi umiejętnościami, nawet na tle starszych kolegów. Razem z braćmi Jerzym i Aleksandrem tworzył trzon drużyny, w której gra przynosiła im wiele radości i satysfakcji.

Historyczny mecz w czasie okupacji

Niestety, wybuch II wojny światowej zmusił młodzież do zawieszenia swoich sportowych pasji. Jednak już w 1940 roku, wraz z wznowieniem nauki, reaktywowano futbol w szkołach i Jerzy Czachor podjął się zorganizowania Szkolnego Klubu Sportowego Radom, namawiając do gry swoich braci.

Jeden z najbardziej pamiętnych meczów w okresie okupacji odbył się 4 czerwca 1944 roku na Stadionie Miejskim przy ul. Kozienickiej, gdzie w ramach rozgrywek o mistrzostwo Warszawy zmierzyli się z Polonią-Grochów Warszawa. Dzięki sprytowi udało się uzyskać pozwolenie od Komendanta Miasta na organizację meczu. W obecności 7-tysięcznej publiczności zawodnicy z Radomia odnieśli zwycięstwo, pokonując przyjezdnych 3:1.

Był to jedyny mecz, w którym zagrała cała nasza czwórka. Niemcy zatrzymali potem Ryszarda Czachora i Sergiusza Mieczkowskiego, którzy byli organizatorami tego spotkania, jako zakładników i zaczęli sprawdzać czy któryś z grających nie należał do organizacji. Gdyby znaleźli choć jednego, to wszyscy zostaliby aresztowani. Po 48 godzinach zakładnicy zostali wypuszczeni, a wszyscy przecież gdzieś działaliśmy… Dwa tygodnie później w Parku Paderewskiego w Warszawie odbył się rewanż, w którym zremisowaliśmy 3:3.

Marian Czachor w jednym z wywiadów, udzielonych po latach.

Radomiak Radom

Podczas całej swojej kariery sportowej, Marian Czachor reprezentował jedynie barwy klubu Radomiaka Radom w latach 1945–1958. Już w 1945 roku zdobył mistrzostwo Okręgu Warszawskiego, a rok później triumfował również w Podokręgu Radomskim. Wzięła także udział w pierwszych mistrzostwach Polski w 1946 roku, gdzie Radomiak zajął czwarte miejsce w grupie półfinałowej, przegrywając z ŁKS Łódź 1:3. Od 1947 do 1948 roku drużyna walczyła o awans do I ligi. W latach 1949-1952 zespół rywalizował w II lidze, natomiast w 1953 roku zagrał w III lidze.

Występy w reprezentacji Polski

19 lipca 1947 roku Marian miał zaszczyt wystąpić w reprezentacji Polski w międzynarodowym meczu z Rumunią, który zakończył się przegraną Polaków 1:2. To w tym spotkaniu, po jednym z jego zagrań, bramkę dla naszej drużyny zdobył Gerard Cieślik.

Kilka dni przed tym meczem, Czachor dostał powołanie na sparing z czeską drużyną Viktoria Pilzno. W relacjach zamieszczonych w Przeglądzie Sportowym opisywano jego występ: „W 89 minucie gry po akcji Kulawik – Czachor – Cieślik, ten ostatni ustala wynik na 5:2, a dalej (…) Debiutujący w Teamie PZPN – Czachor, spisuje się dobrze, jest szybki, zwrotny, wygrywa pojedynki z rywalami.” W artykule pod tytułem: „Victoria Pilzno przegrywa z teamem PZPN 2:5” uznano jego występ za udany. Po tej prezentacji wiwatował na niego krąg ofert, między innymi z Ruch Chorzów na czołowej fali, z Cieślikiem na czele, a także ŁKS, Cracovia, a nawet Garbarnia Kraków. Mimo licznych propozycji, Czachor pozostał wierny swojemu klubowi, Radomiakowi.

Marian miał szanse na wcześniejszy debiut w reprezentacji, jednak Służba Bezpieczeństwa nie zgodziła się na jego wyjazd do Oslo na mecz z Norwegią. Selekcjoner Henryk Reyman nadal dostrzegał w nim potencjał, powołując go na spotkanie z Czechosłowacją w Pradze. Niestety, podczas zgrupowania przed meczem doznał kontuzji, co wyeliminowało go z dalszej gry w drużynie narodowej.

Marian Czachor zmarł 15 lutego 2018 roku w wieku 93 lat. Jego prochy spoczęły na cmentarzu przy ul. Limanowskiego w Radomiu.

Przypisy

  1. Zmarł Marian Czachor. 90minut.pl. [dostęp 15.02.2018 r.]
  2. a b MON: Marian Czachor kończy 85 lat!. SportRadom.pl. [dostęp 29.07.2012 r.]

Oceń: Marian Czachor

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:16