W Radomiu, przy ulicy Piłsudskiego 12, znajduje się zabytkowa willa Włodzimierza Kulczyckiego. To wyjątkowy obiekt, który przyciąga uwagę nie tylko turystów, ale również miłośników historii i architektury.
Dzięki swojej unikalnej architekturze, willa stanowi istotny element lokalnego krajobrazu i jest częścią szlaku turystycznego Zabytki Radomia, który pozwala odkryć bogatą historię tego regionu.
Historia
Willa o stylu neorenesansowym została wzniesiona w 1892 roku na potrzeby rejenta Włodzimierza Kulczyckiego, jako jego własna siedziba. Już w 1896 roku budynek przeszedł na własność Banku Handlowego w Łodzi, który po rozbudowie obiektu, w 1898 roku otworzył tutaj swoją radomską filię.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w tym miejscu mieściła się Kasa Chorych, szkoła Polskiej Macierzy Szkolnej oraz redakcja dziennika Ziemia Radomska. W czasie II wojny światowej, gmach miał rolę centrali telefonicznej, kiedy to parter zostanie nadbudowany o dodatkowe piętro.
W 1945 roku budynek został znacjonalizowany i przekształcony w siedzibę Muzeum Miejskiego. Z tego okresu pochodzi również część magazynowa, dobudowana od strony wschodniej. Od 1992 roku obiekt pełni funkcję siedziby kolejno Wojewódzkiej Biblioteki (do 1999) oraz Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Józefa i Andrzeja Załuskich.
Architektura
Budynek główny
Willa, której powstanie datuje się na 1892 rok, jest dziewięcioosiowym obiektem, usytuowanym w pewnym oddaleniu od linii zabudowy ulicy. Jej architektura w znaczący sposób nawiązuje do stylu renesansowego z Włoch oraz do tradycji polskich dworków. Budowla jest niewielka i piętrowa, ozdobiona pięknym portykiem korynckim, wspartym na czterech kolumnach, które flankują tralkowane balustrady.
Fasadę zdobi fryz girlandowy wykonany w stiuku, a także starannie umiejscowione dekoracje okien. Ponadto, nad oryginalnymi, rzeźbionymi drzwiami, znajduje się nadświetle, które zostało zdobione kutą kratą z monogramem pierwszego właściciela (WK) oraz rokiem budowy obiektu. Wnętrze budynku wyróżnia się witrażem z 1949 roku, którego autorem jest Eugeniusz Smidowicz. W holu umieszczono również herby Radomia oraz województwa sandomierskiego, jak również portrety znanych postaci: Józefa i Andrzeja Załuskich.
Budynek południowy
W latach 1896-1898 do istniejącej struktury dobudowany został pięcioosiowy budynek, który charakterystycznie nawiązuje wystrojem elewacji do głównej willi. Na fasadzie dostrzegamy dwa efektowne szczyty oraz secesyjny balkon o ażurowym wykończeniu.
Wnętrze tego obiektu zachowało oryginalną klatkę schodową, która jest ozdobiona bogato zdobioną żeliwną balustradą. Warto również zauważyć, że posadzka wykonana przez sosnowieckie Zakłady Mechaniczne Kruszyńskiego i Szultza ma geometryczny wzór, co dodaje wyjątkowego charakteru temu miejscu.
Otoczenie
W 2006 roku na terenie ogrodu, który zajmuje przednią część działki, umieszczono przeniesiony zParku im. Kościuszkizabytkowy zegar słoneczny z XIX wieku.
Przypisy
- Czas na remont zegara słonecznego. echodnia.eu.
- Red. J. Sekulski, Encyklopedia Radomia, Radom 2009 r., s. 49.
- a b c MBP im. J. i A. Załuskich w Radomiu: budynek. mpbradom.pl.
- Szlak Turystyczny Zabytki Radomia. Centrum Informacji Turystycznej w Radomiu.
Pozostałe obiekty w kategorii "Wille i dwory":
Willa Zabiełłów w Radomiu | Willa Iwanowskich w Radomiu | Willa przy ul. Struga 81 w RadomiuOceń: Willa Włodzimierza Kulczyckiego w Radomiu