Zdzisław Kwieciński, urodzony 29 września 1925 roku w Radomiu, to wybitny przedstawiciel polskiej nauki i polityki. Jako ekonomista oraz osoba aktywna w życiu publicznym, odgrywał znaczącą rolę w kształtowaniu gospodarki kraju. Jego praca znalazła uznanie wśród wielu, a jego mandat poselski w Sejmie PRL obejmował aż trzy kadencje – V, VI oraz VII, co świadczy o zaufaniu, jakim go obdarzano.
W ciągu swojego życia, Kwieciński znacząco wpłynął na dyskusje dotyczące kwestii ekonomicznych w Polsce, a jego spostrzeżenia i analizy pozostają inspiracją dla wielu pokoleń. Zmarł 3 kwietnia 1997 roku, pozostawiając po sobie liczne osiągnięcia w dziedzinie gospodarki i polityki.
Życiorys
Zdzisław Kwieciński był synem Józefa i Marii. W latach 1941–1945 pełnił rolę pracownika fizycznego w fabryce Bata, która mieściła się w Radomiu, znanej później jako Zakłady Obuwia „Radoskór”. Po zakończeniu pracy w tej fabryce, do 1950 roku, zatrudniony był w Radomskich Zakładach Obuwia Nr 1. W tym czasie, w związku z zadaniami związanymi z ochroną obiektów przemysłowych, pracował również jako funkcjonariusz Milicji Robotniczej.
Ukończył Szkołę Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, zdobywając wykształcenie wyższe w dziedzinie ekonomii. Od początku lutego 1947 roku stał się członkiem Polskiej Partii Robotniczej, a w grudniu 1948 przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił funkcję sekretarza organizacji partyjnej w zakładach, w których pracował.
W latach 1951-1952 zasiadał jako instruktor w komitecie zakładowym partii w Zakładach Metalowych im. gen. Waltera. Następnie pełnił funkcję II sekretarza do 1953 roku, a później pracował w podstawowej organizacji partyjnej przy tych zakładach przez pół roku oraz w Centralnej Szkole Partyjnej im. Juliana Marchlewskiego aż do 1954 roku. W okresie od września do listopada 1954 roku był I sekretarzem powiatowego komitetu PZPR w Zwoleniu.
Później, od października 1956 roku, pełnił rolę zastępcy kierownika wydziału ekonomicznego w komitecie wojewódzkim partii w Kielcach, a w latach 1956–1962 był sekretarzem komitetu miejskiego w Kielcach. W tym okresie, do 1958 roku, odpowiadał za organizację, a później został I sekretarzem. W 1960 roku uzyskał członkostwo w egzekutywie KW w Kielcach, a w latach 1962-1965 był wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej.
W 1965 roku powrócił do Radomia, gdzie w czerwcu objął stanowisko I sekretarza tamtejszego Komitetu Miejskiego PZPR, które sprawował do 1975 roku. Od 1969 roku jednocześnie zasiadał w egzekutywie KW w Kielcach. W 1975 roku został członkiem KW PZPR w Radomiu i pełnił funkcję sekretarza do 1976 roku. W 1981 roku, od 16 marca do 10 lipca, również był I sekretarzem, a w latach 1975-1978 oraz od 1981 zasiadał w egzekutywie.
W latach 1969, 1972 oraz 1976 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Radom. Przez trzy kadencje był członkiem Komisji Obrony Narodowej. Dodatkowo, w trakcie V i VI kadencji pracował w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, a w trakcie VI i VII kadencji w Komisji Przemysłu Lekkiego.
Pochowany został na cmentarzu komunalnym w Radomiu (sektor E4-2-51).
Ordery i odznaczenia
Wśród licznych osiągnięć Zdzisława Kwiecińskiego, jego wyróżnienia i odznaczenia są szczególnie istotnymi elementami dokumentującymi jego zasługi. Oto lista przyznanych mu odznaczeń:
- krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- złoty krzyż zasługi.
Przypisy
- a b Cmentarz Komunalny w Radomiu ul. Ofiar Firleja 45 [online], grobonet.cmk.radom.pl [dostęp 08.10.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Sławomir Janicki (polityk) | Wiesława Lenartowicz | Wojciech Skurkiewicz | Marek Komorowski | Anna Białkowska | Witold Bałażak | Krzysztof Szewczak | Adam Włodarczyk | Waldemar Komorowski (polityk) | Edward Włodarczyk (polityk) | Walenty Milenuszkin | Maria Regent-Lechowicz | Jerzy Bilip | Mariusz Stus | Tomasz Podgajniak | Wincenty Elsner | Radosław Witkowski | Jerzy Marek Nowakowski | Wiesława Sadowska-Golka | Wiesław SłomkaOceń: Zdzisław Kwieciński