Walenty Milenuszkin


Walenty Zygmunt Milenuszkin przyszedł na świat 22 marca 1921 roku w Radomiu, a jego życie zakończyło się 12 listopada 1989 roku. Był to nie tylko człowiek wielu talentów, ale również znacząca postać w polskiej historii.

Pełnił funkcję kapitana żeglugi wielkiej, co świadczy o jego głębokiej wiedzy i umiejętnościach w dziedzinie żeglugi, jednak to nie jedyny aspekt jego działalności. Walenty Milenuszkin był także utalentowanym pisarzem, którego dzieła mogły inspirować i kształtować myśli jego współczesnych.

Nie można również zapomnieć o jego roli w życiu politycznym jako posła na Sejm PRL IX kadencji. Jego zaangażowanie w politykę miało na celu reprezentowanie interesów obywateli. Był także aktywnym działaczem Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego, co jasno pokazuje jego silne poczucie patriotyzmu i oddanie dla kraju.

Życiorys

Wychowanek Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni, gdzie w 1937 roku rozpoczął studia na Wydziale Nawigacyjnym, zdobył również wykształcenie w Szkole Morskiej w Southampton oraz Szkole Podchorążych Rezerwy Marynarki Wojennej w Bickleigh. Uzyskał niepełne wykształcenie wyższe, a od 1940 roku pełnił służbę na statkach Polskiej Marynarki Wojennej. Wziął udział w istotnych wydarzeniach wojennych, takich jak Bitwa o Atlantyk, inwazja w Afryce Północnej, a także zacięte walki na Morzu Śródziemnym.

W dniu 5 stycznia 1945 roku został mianowany podporucznikiem marynarki rezerwy, uzyskując starszeństwo z 4 stycznia 1945, plasując się na 3. lokacie w korpusie morskim. Po wojnie, w 1946 roku, został zdemobilizowany i powrócił jako oficer na „Darze Pomorza”. Odgrywał ważną rolę jako wykładowca w PSM, a w latach 1950-1956 pływał jako kapitan na statkach Polskich Linii Oceanicznych. Następnie, w okresie od 1956 do 1969 roku, pełnił obowiązki kapitana-pilota na Kanale Sueskim.

W sobie właściwym stylu podjął również działalność wydawniczą, publikując w 1964 roku książkę „Wybierać kotwicę”, a w 1969 roku kolejną pt. „Kapitanowie na piasku”, osadzoną w kontekście konfliktu w rejonie Kanału Sueskiego w 1956 roku. Był autorem wielu innych prac literackich związanych z tematyką morską. W dalszej części swojego życia, związał się z Polskim Rejestrem Statków, gdzie działał jako rzeczoznawca techniczny. Pracował również w Chipolbroku, a w latach 70. XX wieku zasiadał w roli delegata ministra handlu zagranicznego oraz gospodarki morskiej przy Odwoławczej Izbie Morskiej.

Od 1978 roku pełnił rolę głównego nawigatora w Polskiej Żegludze Bałtyckiej w Kołobrzegu. W grudniu 1982 roku był w gronie inicjatorów utworzenia Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego, zasiadając w prezydium Tymczasowej Rady Krajowej. Pełnił także funkcję przewodniczącego Rady Wojewódzkiej PRON w Gdańsku oraz w 1983 roku został członkiem Rady Krajowej tego ruchu. W 1985 roku zdobył mandat posła na Sejm PRL IX kadencji z okręgu Gdańsk, działając jako poseł bezpartyjny. Pracował w Komisji Skarg i Wniosków, Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą oraz w Komisji Transportu, Żeglugi i Łączności.

Zmarł i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie w kwaterze P5-3-4.

Przypisy

  1. Książki Walentego Milenuszkina na portalu nukat.edu.pl.
  2. Informacje w serwisie Grobonet.
  3. „Trybuna Śląska”, nr 109 (12 961), 10.05.1983 r., s. 6.
  4. „Dziennik Polski”, r. XXXVIII, nr 223 (11 807), 20.12.1982 r., s. 2.

Oceń: Walenty Milenuszkin

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:20