Andrzej Chmarzyński

W trakcie swojej kariery sportowej przez siedem sezonów, od 1963 do 1970 r., związał się z AZS Toruń, gdzie rywalizował w I lidze koszykarskiej. Mimo dużych umiejętności, nie udało mu się zdobyć medalu w tych rozgrywkach; jego najlepszym osiągnięciem było zajęcie 6. miejsca w sezonie 1965/1966.

W 1964 roku zadebiutował na międzynarodowej scenie, uczestnicząc w pierwszych w historii mistrzostwach Europy juniorów, gdzie drużyna uplasowała się na szóstym miejscu. Trzy lata później, w 1967 roku, został powołany do reprezentacji seniorów i zagrał na mistrzostwach świata w Urugwaju, kończąc turniej na 5. pozycji. Chociaż wystąpił tylko w jednym meczu, przeciwko Brazylii, zdobył tam cenny punkt.

W ciągu całej swojej kariery w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce zagrał w 135 meczach, w których zdobył 2247 punktów, co daje średnią 16,6 punktu na mecz. Oprócz osiągnięć sportowych, Chmarzyński ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie obronił również pracę doktorską. Po zakończeniu kariery sportowej, podjął pracę jako starszy wykładowca w Katedrze Chemii Środowiska i Bioanalityki na swoim macierzystym wydziale.